Sweet Acres of Mind 13

Słodkie Akry Umysłu przechodzą w nową fazę.
Twilight Sparkle opuściła głowę Applejack, jednak co będzie dalej?
Czy tajemniczy ogier w kapeluszu jeszcze się pojawi (jakby się ktoś nie domyślał) i jakie są jego motywy?
Czy dziwne zachowanie jabłkowej klaczy jest spowodowane zabiciem jej najmłodszej cześći osobowości?

Zapraszam do czytania, a potem do dawania propozycji. Najlepiej jak będą to drobne sugestie na najbliższe dwa posty, choć zapewne umieszczanie sugestii dotyczących całej fabuły jest kuszące.

I jeszcze jedno: na dzisiaj przygotujcie dużo popcornu!



- Musimy opuścić to miejsce! To jakieś obskurne pomieszczenie, które nie nadaje się nawet na salę tortur! - mówiła oburzonym głosem Applejack. Rainbow Dash i Fluttershy pomagały Twilight wstać z podłogi, a Pinkie i Rarity zajmowały się jabłkową klaczą.
- Ależ doprawdy... zaraz idziemy, prawda? - zapytała się Rarity patrząc to na Twilight, to na milczącego gwardzistę.
- Gdy tylko panna Sparkle wyrazi taką chęć - przemówił.
- Tak, tak, już będziemy stąd iść. Mamy jednak większe zmartwienia, o których chcę wam powiedzieć po drodze - fioletowa klacz nie czuła się pewnie, kiedy pegazy postawiły ją w pozycji stojącej, ale siłą woli starała się nie upaść z powrotem.

- Applejack, musimy pogadać...

*   *   *

- Nie wiem kompletnie, kim jest ten kucyk w kapeluszu, ani jakie konsekwencje może nieść zabicie najmniejszej Applejack i jak to jest związane z asteroidami - opowiadała Twilight. -  Księżniczko Celestio, czy spotkałaś się kiedyś z czymś takim?
Księżniczka zasępiła się, po czym odpowiedziała:
- Czary pozwalające wejść do umysłu drugiej osoby są bardzo stare i sama je dziś wykorzystałaś. Jednakże nie wiemy o tym wędrowcu nic więcej, poza tym, co powiedziałaś. Czy zabijanie kolejnych wersji Applejack może wpływać jakkolwiek na jej osobę? Trudno powiedzieć, gdyż one były tylko obrazami. Nie istniały naprawdę.
- Cóż, ja i ogier z pewnością byliśmy prawdziwi. I to co widziałam nie było tylko obrazem, skoro on potrafił wyrządzić im krzywdę. Może nie dzieje się nic wielkiego, ale Applejack zachowuje się trochę inaczej, od kiedy opuściłam jej głowę.

- Ej, tak jakby wcześniej nie była jakaś dziwna. Przewidywanie katastrofy, ucieczka z domu, jakieś matematyczne zabawy - wtrąciła się Rainbow Dash.
- Dlaczego wszystko, co robię, musisz ironicznie nazywać "zabawą"? Może zastanowiłabyś się nad swoim życiem? - odparła zdenerwowana Applejack.
- Heeej! Przecież na zabawie to akurat najlepiej znam się ja! - zawołała Pinkie.

- Applejack, powiedz nam, jak się czujesz - Celestia zwróciła się do Elementu Uczciwości.
- Więc... nie, że chciałabym narzekać, właściwie to... nie śmiałabym. Wyszłyśmy z tego paskudnego lochu do samego pałacu Canterlot, gdzie wszystko jest takie cudowne, czyste i lśniące. Każda klacz chciałaby dostąpić zaszczytu, by tu przebywać. I choć w mojej głowie biega sobie jakiś nieokrzesany wędrowiec, co przyznam, nie napawa mnie optymizmem, to jednak prawie o tym zapominam w otoczeniu tylu cudowności. O, patrzcie jaka piękna waza! Musi być cenna...

- Taaa... pokolorowana glina - skomentowała Rainbow Dash.
- Och - oburzyła się Applejack. - Jak możesz mówić tym tonem o dziedzictwie naszej kultury, które jest jednocześnie szykowne i gustowne. Ale czegóż mogłabym się spodziewać po umyśle tak niewyedukowanym  na temat piękna.

Rarity, która, jak się okazało, od dobrych paru chwil stała przy wazie i podziwiała wymalowane na niej wzory, odwróciła na chwilę głowę i powiedziała:
- Wreszcie ktoś, kto potrafi docenić prawdziwe piękno. A teraz przepraszam... - po czym wróciła do oglądania wazy.

- Hej, nie zrozumiałam, co do mnie powiedziałaś, ale doskonale wiem, że mnie obrażasz. Kogo obchodzi, jakaś głupia waza, gdy ty zachowujesz się, jakbyś kupowała teksty od Rarity. Sama jesteś niewyde... niewyude... niewy... kowana. Nie masz własnego zdania.  - odpowiedziała urażona Rainbow.
- Przynajmniej ja potrafię się wysłowić.

- Dziewczyny, nie kłóćcie się przed obliczem księżniczki! - zawołała Twilight.
- Teraz ty też jesteś księżniczką Twilight, jakoś nikt się tym nie przejmuje - skwitowała Rainbow.
- Ja bym jednak... um... zgodziła się z Twilight, że to trochę niegrzeczne, by... - mruczała Fluttershy z głębi pokoju.

Celestia postanowiła zabrać głos:
- Chyba jednak wam nie pomogę, ale możecie udać się do Luny. Ona odwiedza kucyki we śnie, może będzie w stanie zajrzeć w głąb umysłu Applejack i nawet wyrzucić stamtąd intruza.
- To dobry pomysł, chodźmy do niej - zarządziła Twilight.
- Chyba tobie ktoś wszedł do mózgu! - wykrzyknęła nagle Applejack w stronę Rainbow Dash.
- Źle, źle, Applejack. Inwektywy należy konstruować w bardziej elegancki sposób - przekonywała Rarity. - Ekhem, Rainbow Dash, to prawdopodobnie twój umysł mógłby uchodzić za takowy, do którego wtargnął intruz.
- W istocie, subtelnie, choć trafnie, to ujęłaś, przyjaciółko - odpowiedziała jabłkowa klacz.

-----------------------------------------------------
Nasze bohaterki znajdują się na rozdrożu! Fabuła mniej więcej jest zarysowana, ale możemy  się pobawić nimi przez okres paru odcinków.

Wybierz tryb fanfika:

[shipping]       [grimdark]        [normal]         [comedy]     [adventure]

Poprzednie posty z serii:

Sweet Acres of Mind 1

Sweet Acres of Mind 2

Sweet Acres of Mind 3

Sweet Acres of Mind 4

Sweet Acres of Mind 5

Sweet Acres of Mind 6

Sweet Acres of Mind 7
Sweet Acres of Mind 8
Sweet Acres of Mind 9
Sweet Acres of Mind 10

Sweet Acres of Mind 11
Sweet Acres of Mind 12