5 powodów, aby obejrzeć Equestria Girls

Seria która podzieliła Bronych na tych którzy nie lubią tej serii i na tych którzy jej nienawidzą. Wielu odeszło z fandomu i wielu też nie widziało ani jednego filmu. Czy pomysł przeniesienia akcji My Little Pony do świata ludzi był aż tak złym pomysłem? Oto pięć powodów aby wierzyć, że nie.





#1. Muzyka
żeby zrobić na złość Iwanowi

Nie da się ukryć, że pierwsza część ma niewiele do zaoferowania, jeśli chodzi o fabułę, stylistykę, dialogi ... i tak dalej, ale na pewno muzyka robiła swoje. Po (przeraźliwym, niedającym się wysłuchać w normalnych warunkach) intrze, mamy dosyć przyjemne "Strange new world" która nawet lekko zaimponowała mi tekstem, zaczynające się jak "We will rock you" i siedzący w głowie po wieki refren "Helping Twillight Win The Crown" oraz energiczne i dzisiejsze "This Is Our Big Night". Jeśli chodzi o Rainbow Rocks, to chyba nie ma tam żadnej niefajnej piosenki, może oprócz tej z Trixie (chyba że kupiliście soundtrack i poczekaliście do jej końca). Na szczególną uwagę zasługują mocarne piosenki Syren, "Awesome As I Wanna Be" czyli pierwszej tru rockowej piosenki w filmie, tło muzyczne pod koniec bitwy kapel i outro "Shine Like Rainbows", które przez długi czas było moim dzwonkiem w komórce. Nie wspominając fajnym o pojedynku rockowym Rainbow Dash i Trixie w jednym ze zwiastunów. W Friendship Games wszystkie "ochy" i "achy" z piosenek zostały zastąpione na na na na "nanana". W intrze słychać jeszcze rockowe brzmienie, chociaż już od początku warstwa instrumentalna robi się bardziej "doboszowa" i werblowa. Genialna ACADECA zasługuje na osobne zdanie, bo to znakomity popis szybkiego i dynamicznego wokalu, ohh i ta emocjonująca końcówka z tym pogardliwym, ale i dobitnym "Incorrect" na końcu. No miód dla uszu i duszy, rozwiązywanie matematyki przy tablicy jeszcze nie było i nigdy nie będzie tak emocjonujące, jak tutaj. Piosenka otwierająca film Legend of Everfree jest chyba najlepszą piosenką otwierającą w całej serii, ochy i achy zostały nareszcie fajnie skomponowane i użyte, a energiczne klaskanie tylko nadaje fajnej dynamiki, połączone z bębnami i spowolnionym wokalem brzmią jeszcze lepiej. Niewykorzystany potencjał wokalny Twilight w piosence "Midnight in me" rekompensuje zakończenie utworu przypominające (przynajmniej mnie) Skyfall od Adele. Piosenkę Sunset przemilczę oczywiście dla piosenki Gai, czyli "We Will Stand For Everfree". Jej wspaniały wokal i tło instrumentalne mogą się równać tylko z "Luna's future", przegrywając jednak oczywiście. Outro tak jak i intro LOE zostało zachowane w fajnym, obozowym klimacie.

Cóż, nawet jeśli ktoś uznaje, że Equestria Girls nie da się oglądać, to zawsze może sięgnąć po soundtracki. Te, jak i w samym serialu o kucykach mają wysoki poziom miejscami dość zaskakujący.

"(...)Stałeś się dla mnie, zdrajcą fandomu!"

#2. Fabuła

Twilight poprawia scenariusz jak tylko może byle by nie pocałować Flasha.

Ok, wiem, co napisałem w poprzednim punkcie, fabuła jest zagmatwana, pozostaje wiele pytań bez odpowiedzi oraz sprzeczności a związek Twilight i Flasha odbił się negatywnym echem tak głośnym, że w trzeciej i czwartej części dano nam do zrozumienia, że nic z tego nie będzie. Pomysł był niezły, specjalny odcinek komiksu dał nam lekki kontekst do tego, co działo się przed akcją pierwszego EQG, a nowy świat dawał wachlarz nowych możliwości. Dopiero w Rainbow Rocks jednak historia zaczynała być opowiadana bardziej rozsądnie, było więcej wątków: Główny, czyli walka przeciwko Syrenom i sporo pobocznych, które nie kończyły się w ciągu minuty. Twilight była wątpliwa swoich umiejętności, Sunset czuła się winna popełnionych grzechów i nie była pewna czy dalej wszyscy będą jej mieli jej za złe wyrządzone szkody, Rainbooms borykały się z problemami kapeli i nie dotyczyło to tylko Rainbow Dash tylko każdego członka zespołu z osobna. No i oczywiście statkowanie Flasha i Twilight. Wątki czy problemy pojawiały się stopniowo, trwały przez cały film i każdy bohater mógł wypowiedzieć się, co sądzi na dany temat. Nie da się ukryć, że Rainbow Rocks fabułą stało na poziomie o wiele wyższym niż pierwsza część. No i oczywiście wgniatająca w fotel scena po napisach końcowych. Szaleństwo zaczynało się jednak dopiero przy Friendship Games. Trójka chciała opowiedzieć dużo, widać było, że twórcy wpadli na parę fajnych pomysłów, aż szkoda, że trwała tak krótko. Mamy wątek Twilight, która chce dowiedzieć się czegoś o magii. Prowadzi jednak prywatną wojnę z profesor Grzyb i Sunset. Pierwsza, która naciska swoją uczennicę do wzięcia udziału w igrzyskach i druga, która próbuje udaremnić jej nieznane plany. Wszystko to dzieje się w otoczce Igrzysk pomiędzy uczniami CHS i CPA gdzie uczniowie obu szkół ścierają się między sobą nie tylko w samych zawodach. Dodajmy do tego wątek Sunset, która tęskni za Equestriańską magią i przygodami (dalej wycięte) oraz samą Equestirą. Czwarta część nie była już tak rozbudowana pod tym względem, poza nowym terenem, (TYLKO!) trzema nowymi postaciami nie wprowadziła zbyt wiele. Mamy co prawda lekko odświeżone podejście do tematu "zły bogacz chce wyciąć las" wykorzystywany w wielu opowiadaniach dla dzieci, motyw z Midnight, "elementami harmonii" i nowym chłopakiem Twilight, ale niewiele poza tym. Mimo że niewiele było nowości, tak cała historia została opowiedziana solidniej.

Fabuła pierwszej części była słaba, pełna dziur i tandety jednak kolejne części są o niebo lepsze. Moim osobistym zdaniem to trzecia część miała najwięcej do zaoferowania pod względem fabularnym, to właśnie trójka całkowicie odrywa się od Equestrii, udowadnia nam, że kucyki, które tam poznaliśmy, mogą różnić się od swoich odpowiedników ze świata ludzi, gdzie za przykład może posłużyć relacja między Luną i Cadence. Igrzyska przyjaźni, jak i Legenda o Everfree udowadnia, że materiałów na fajne postacie i złodupców możemy szukać też poza Equestrią. W każdym kolejnym filmie poza pierwowzorem wątki i intrygi nie kończą się po 5 minutach, a raczej trwają, kumulują się i zderzają na koniec, co zwiększa napięcie.

#3 Magia montażu.
Tego nie będzie dużo bo spadłem z gałęzi.

Ta scena wygląda po prostu obłędnie.

Pomimo tego, że pierwsze Equestria Girls wyglądało bardzo statycznie, niemal jak w Monster High tak i tutaj niektóre sceny były całkiem niezłe. Co prawda postacie w większości stały jak pale, a nawet jak się ruszały, to wszystko wyglądało drętwo, ale sama szkoła wyglądała całkiem nieźle. Natomiast prawdziwa magia zaczynała się już w Rainbow Rocks. Oświetlenie rządziło diametralnie w tym sequelu, mimika postaci z dwójki była obłędna, ruch większości postaci, szczególnie głównych, był bardzo płynny, a doświadczyć tego można np. w scenach bitwy kapel czy na "teledysku" "Let's Have a battle". Każdy kolejny film wprowadzał coraz więcej szczegółów, w trójce np. mamy najwięcej postaci a każda nawet uczennica Crystal Prep porusza się we własny, unikalny sposób. Czwarta część ma chyba jeden z najlepszych lasów, do Wodogrzmotów Małych startu oczywiście nie ma, ale to naprawdę ładny las, o świetnych efektach przy Midnight nie wspominając. Scena przed intrem wgniata w fotel i zostawia tam na jakiś czas. Osobiście nie liczę błędów w animacji, ale dwie ostatnie części, według fanowskich wiki, mają ich najmniej. Może to sugerować, że animatorzy nie traktują serii powierzchownie, ale z każdą kolejną odsłoną starają się coraz bardziej. Nawet nie trzeba chwytać się błędów, wystarczy obejrzeć, do czego szczerze zachęcam.



#4. Myślenie portalami.
Cytrynom mówimy "Nie!"

Equestria girls, jak i sequele mogą być fajną podstawą do napisania fanfika, zrobienia fajnego fanartu. I jak siedzę w fandomie od 3 lat, tak nie słyszałem o fanowskiej piosence Flasha skomponowanej dla Twilight. Uniwersum ludzi może być kopalnią inspiracji, ale też i pytań. Co się stanie, jeśli pies ze świata ludzi przejdzie przez portal do Equestrii? Stanie się smokiem? Czy ludzka Starlight szerzy poglądy socjalistyczne rozdając ulotki o równości na skrzyżowaniu? Co się stanie, jeśli Discord przejdzie przez portal? Czy jeśli kucyk ze świata ludzi przejdzie przez portal do Equestrii to stanie się człowiekiem? I to by była chyba najbardziej przerażająca wizja, wizja, która wymagałaby rozpisania, zobrazowania i/lub zaśpiewania. Equestria Girls to pokłady tematów i inspiracji do tworzenia własnych dzieł. Kucyki są oczywiście bardziej inspirujące, ale i w EQG nie brakuje potencjału. Nie muszą być one konkretnie związane z uniwersum ludzi, może to być dzieło o tym, jak Sunset wraca do Equestrii i wita się ze swoją mentorką Celestią. Czy ktoś z tego już korzysta? Oczywiście i to po dziś dzień. Wciąż powstają fanarty, covery piosenek z filmów i tym podobne.


#5. Susnet Shimmer.

Wciąż czekam na solo.

Dawna uczennica Celestii przeszła długą drogę, by poznać magię przyjaźni. Na początku wcale jej nie rozumiała, pragnęła tylko siły i władzy. Oczywiście do czasu, kiedy została pokonana przez Twilight i jej nowe przyjaciółki oczywiście. Sunset jest postacią, którą widzimy we wszystkich filmach, dzięki czemu możemy zobaczyć jej rozwój i naukę przyjaźni. W Rainbow Rocks jeszcze nieśmiało podchodziła do akcji, nie brała udziału w próbach Rainbooms, ciągle obawiała się, że reszta uczniów, jak i jej nowe przyjaciółki, ciągle będą ją obwiniać za to, co zrobiła. Bardzo podobne podejście miała księżniczka nocy w odcinku "Luna odmieniona". Sunset wolała stać z boku, czekając na to, co zrobi Twilight. Dopiero w trzecim filmie trzymała lejce głównej bohaterki i nawet po czwartej części wydaje mi się, że szybko ich nie puści. Sunset jest dowodem na to, że można odrzucić mroczną przeszłość dzięki przyjaźni.

Dodatkowo szczerze polecam specjalne wydanie komiksu od IDW z 2013r. będącego prequelem spinoffa, który może nadać trochę więcej głębi Sunset Shimmer. Tam możecie przeczytać o tym, dlaczego zdecydowała się przejść przez portal do świata ludzi to nie jedyny komiks z jej udziałem.

Przedstawiłem wam 5 powodów, aby obejrzeć serię Equestria Girls, powodów oczywiście jest dużo więcej.
A wy co myślicie o Equestria Girls? Jaka jest wasza ulubiona część/scena/piosenka? A może jednak maicie odmienne zdanie na temat spinoffa i go nie lubicie? Czekam na wasze opinie w komentarzach.

I, II, III, IV, V, VI, VII