Starczym Okiem - Sezon II

Źródło

Co ja tam miałem... aha... oddawaj moją rentę kanalio! Ale do rzeczy. Pamiętam jak to w '49 chciałem sprawdzić, czy Kloss miał rację z tymi kasztanami*. Że jak? Jakie znowu kocyki? Aa.. Kucyki. Mówcie od razu.

Do premiery czwartego sezonu coraz bliżej. Już tylko dwa tygodnie nas dzielą od pierwszych dwóch odcinków. Tymczasem usiądźcie i posłuchajcie o sezonie drugim. 

Sezon ten rozpoczął się jednym z ciekawszych dwuodcikowców jakie wyemitowano. O czym mowa? Oczywiście o Discordzie. Draconequus grany przez samego Johna de Lancie okazał się strzałem w dziesiątkę. Szczególnie jak ktoś oglądał wcześniej Star Treka. Otóż John de Lancie grał w tej serii wszechmocnego "Q":

Zapytacie, co w tym takiego specjalnego? Otóż Discord ma bardzo podobny zakres zdolności jak Q. Podobnie też ich używa - charakterystyczne pstryknięcie placami jest widoczne też w MLP. I obaj są podobnie pokręceni:) Twórcy zdradzili, że w przypadku akurat tej postaci od początku chciano pana de Lancie do tej roli. A aktor się się zgodził i dość szybko sam wkręcił w kucyki. Obecnie nie ma panelu poświęconego Star Trekowi na którym by on nie dostał pytania o kuce.

Idźmy dalej. Odcinek, w którym główny zły charakter został "wzięty" z Star Treka, kończy się... jedną wielką aluzją do... Star Wars.

Nie zatrzymujmy się jednak. Sezon drugi to nie tylko dwa pierwsze odcinki. To wyczekiwany powrót Luny i "POTĘGA PODNIESIONEGO GŁOSU I LICZBY MNOGIEJ!!!" (lub w oryginale Canterlot Voice). To zwariowana Twilight próbująca znaleźć coś do listu do księżniczki Celestii. Kolejne odcinki trzymały naprawdę wysoki poziom - "Cutie Pox", "Sisterhooves Social" czy też pierwsza piosenka serii w "May the Best Pet Win". Piosenka śpiewana przez Fluttershy i Rainbow Dash wyszła świetnie. 

Idąc dalej, mamy Mare Do Well i poświęcone Rarity "Sweet and Elite" z kolejną piosenką i Derpy która jakimś cudem wkradła się w szeregi Canterlockiej szalchty. 

W końcu jednak dochodzimy do odcinka świątecznego. "Hearth's Warming Eve"opowiadający legendę o powstaniu Equestrii. Odcinek zakończony krótką (a szkoda) ale piękna piosenką (która w Polskiej wersji językowej mnie urzekła).

Kolejnym wartym uwagi odcinkiem jest "The Last Roundup". Dlaczego? Ze względu na Derpy, o którą rozpętała się jedna z większych burz. Wszystkich zaskoczyło pojawienie się tego szarego pegaza w dłuższej scenie. A już na pewno nikt nie podejrzewał że Derpy zacznie mówić.

Tak oto zareagowano na jednym ze streamów na pojawienie się Derpy. Zwróćcie uwagę na czas - tą sekundę ciszy od pojawienia się jej na ekranie do wybuchu na czacie.

"A Friend in Deed" to kolejna perełka. Za co? "Smile" oczywiście. Wprawdzie piosenka wyciekła na długo przed odcinkiem, jednak dopiero w połączeniu z obrazem pokazała swoją moc. 

Dochodzimy powoli do finału. Jako dwuodcinkowiec to najlepsza część czwartej generacji kucy jaką stworzono. Począwszy od .B.B.B.F.F. kończąc na kreacji Chrysalis i muzyce w tle. Wstyd, że dopiero po 52 odcinkach dostaliśmy takie arcydzieło. O "This Day Aria" nie muszę chyba wspominać - utwór niesamowity. Ja jednak proponuję posłuchać jednego z utworów lecących w tle:

Co zapamiętano z tego sezonu? Oczywiście Discord. Wariującą Twilight i "Clock is ticking". Lunę drącą  swoją granatową mordkę. Chrysalis, która ze swymi Podmieńcami na dobre zagościła w fanonie. Jedyne jak do tej pory słowa Derpy, i wiele innych rzeczy. Sezon będący godnym następcą pierwszego. Powiem więcej - w wielu momentach wyprzedzający swój pierwowzór.

Następny w kolejce jest sezon trzeci - najkrótszy i niestety, ale słabo oceniany. Czy jednak słusznie? O tym Kredke napisze później (ha! Nie tylko Juliusz Cezar może pisać o sobie w trzeciej osobie!)

A jak Wam podobał się drugi sezon? Jak oceniacie piosenki? Fabułę? Co Was urzekło, a co niekoniecznie? Napiszcie w koemntarzach.

*Z cyklu "gimbynieznajo":)  Kto zgadnie, o co chodzi z kasztanami?