DXXXVII

 

Czo ta Owsianka. Chcecie wiedzieć co się stało? Zapraszam poniżej.

Uroczy ranek przerwał rozpaczliwy krzyk Celestii. Zaraz po tym, do jej prywatnej komnaty wpadła Luna wraz z całą drużyną królewskiej gwardii.

– Co się dzie… – wrzasnęła Luna stając jak wryta. Na łóżku, wygięta niczym banan, jej siostra z uporem maniaka grzebała w swoim pępku, jojcząc niczym Rarity w kopalni.

Luna wypędziła gwardię z komnaty, zatrzasnęła drzwi i podeszła do swojej siostry. Elegancji plaskacz z kopyta przywrócił Celestii dawne, majestatyczne ja. Oczywiście, plaskacz, zwany także w kręgach plebejuszy biczslapem, jest niemożliwy do wykonania mając kopyta i Lunie wyszedł standardowy luj ogłuszacz. Celestię aż zmiotło z wyra.

I z owsem twoim. Przekażcie sobie zad pokoju.

– Dziękuję, siostro – Celestia wstała i rozmasowała mordkę. – Już tłumaczę. Że też dopiero teraz dojrzałam. Zresztą… sama zobacz.

Pan Dnia położyła się na grzbiecie wskazując kopytkiem swój pępek. Luna spojrzała we wskazane miejsce i osłupiała.

W pępku Celestii była mała, złota śrubka.

– Próbowałaś to odkręcić? – zapytała Luna.

– Dopiero to zauważyłam, nie zdążyłam jeszcze nic z tym zrobić. Ale to chyba dobry pomysł.

Przez resztę dnia, obie siostry próbowały bezskutecznie pozbyć się złotej śrubki. Na szczęście na osobności, widok Luny z wielkim młotem pneumatycznym tłukącym Celestię po pępku to nie było coś, co chętnie by widziały na pierwszych stronach gazet. Wykończone, postanowiły wezwać Twilight.

Antologia 7.05 

Czy będzie pełnowymiarowa antologia z G5? Czas pokaże.

Księżniczka Przyjaźni, najpierw parsknęła rechotem, potem powtórzyła manewr z młotem, by na koniec zaszyć się w bibliotece. Wyszła po tygodniu, wychudzona i brudna, ale zadowolona.

Tym sposobem Celestia wyruszyła na wielką wyprawę w poszukiwaniu rozwiązania problemu tajemniczej śrubki.

Przekraczała góry, przepływała morza, przebiegała bezkresne równiny, by… okrążywszy cztery razy planetę znaleźć się w Lesie Everfree. Mamrocząc coś o abdykacji Twilight stanęła przed chatką Zecory.

Zanim zdołała zapukać, z chatki wyszła zebra.

– Księżniczka Celestia szuka mej pomocy? Zapraszam do środka, nie stójmy tak po nocy.

Chad Hitch Ultra HD

 

Weszły do środka i Celestia, najkrócej jak umiała, wyjaśniła problem jaki ją męczy.

– Kluczyk posiadam, ale uważaj. Pozbycie się śrubki to łatwa sprawa. Co jednak potem, tego nie wiem nawet ja. Po wszystkim możesz nie być zadowolona. Tutaj masz kluczyk – Zecora podała Celestii niewielką szkatułkę. – Powinien pasować. Przekręcisz kilka razy, lecz czy będziesz żałować?

Pluszaki:

Celestia wzięła kluczyk, podziękowała za pomoc i obiecując mądrej zebrze sowitą nagrodę, odleciała do pałacu. Uradowana wpadła do swojej komnaty, gdzie czekały już na nią Luna i Twilight. Celestia chwyciła kluczyk magią. Wystarczyła tylko chwilka. Śrubka z cichutkim brzękiem upadła na posadzkę. Zaraz po tym zahuczało, zagrzmiało, ziemia się zatrzęsła i Celestii odpadł zadek.

I tak upadła Equestria... Tysiąc lat później, Izzy Moonbow otrzymała pewien list...

Komiks:

Statkowanie: