Dawno, dawno temu... Sonic Rainboom (S1E16)

...w magicznej krainie, Equestrii...

Rainbow Dash próbuje dokonać niemożliwego – przebić barierę dźwięku. I przy okazji nauczyć Fluttershy, jak należy drzeć mordkę. Już od samego początku dostajemy scenę, która przeszła do legendy fandomu. Wystarczy tego posłuchać. 

Yaay na długo stało się swoistym symbolem Fluttershy, podobnie jak użyte nieco później w tym odcinku woohoo.

Dalej wcale nie jest gorzej. Począwszy od kompletnego bałaganu w bibliotece (widok jak po dobrej imprezie z piątku na poniedziałek)…

…po stężenie przemocy, jaką Rarity stosuje wobec Twilight:

Wszystko po to, by cała ekipa mogła dostać się do Cloudsdale – miasta pegazów. Po raz pierwszy widzimy to miejsce. I muszę przyznać, że wygląda świetnie. Spójrzcie poniżej:

Pierwsze spojrzenie na miasto. Biało, pierzasto i mnóstwo pegazów.

Fabryka pogody.

Produkcja tęczy.

Nie zabrakło oczywiście i ciekawostek. Powszechne w pierwszym sezonie błędy w animacji (czy też zwykła niestaranność) – spójrzcie tylko na obrazek powyżej i na skrzydła Rarity. Wyrastają z nieco dziwnego miejsca, prawda?

Mimo iż pierwsze, co się tutaj rzuca w oczy to „łapka” Pinkie Pie, to wystarczy spojrzeć dokładniej, by zobaczyć na trybunie Lyrę. Widać też zwyczajowy atak klonów. Dr. Whooves został też pegazem. Ponownie też widzimy Derpy. Zezowata pegaz zdobywała wtedy coraz większą popularność.

I wisienka na torcie – tytułowy Sonic Rainboom.

  Mamy tutaj jeden z lepszych odcinków pierwszego sezonu. Nic nie nudzi ani się nie dłuży, jednak akcja nie toczy się zbyt szybko. Świetny początek z Fluttershy, legendarne „YAAY” i „woohoo”, czy też usłyszane na samym końcu „oh my gosh”. To też początek drogi Rainbow Dash, jaką pokonała, by dostać się w szeregi Wonderbolts. Czy ktokolwiek wtedy przypuszczał, że się jej uda?