Ziarno Chaosu #3: Kesseg a meet

Czyli parę moich przemyśleń po pierwszym ponymeecie, w jakim wziąłem udział.

Niedawno wziąłem udział w Pierwszym Otwockim Ponymeecie. Był to też mój pierwszy ponymeet w ogóle, chociaż po prawdzie atmosfera nie różniła się specjalnie od tej na fantasymeetach czy furrymeetach, na które zdarzyło mi się zabłąkać.
W sumie nie wiem, czy nie pojawi się jakaś oficjalna relacja. Raczej powinna, więc w tym poście nie będę się rozwodził o organizacji czy atrakcjach (jeśli się nie pojawi, może skrzyknę parę osób i coś zmontujemy).
Ale wracając o tematu - korzystając z resztek ekscytacji wciąż krążącej w moim krwioobiegu chcę jedynie naskrobać kilka słów. Wiem, że niektóre rzeczy, które tu napiszę, mogą się wydawać truizmami, ale co mi tam :v

Jestem introwertykiem i chorobliwym wręcz domatorem, więc wyprawa przez pół Polski naprawdę mi się nie uśmiechała. Ale wobec zmasowanego ataku mojej dziewczyny i sporej grupy znajomych musiałem ustąpić i zgodzić się na wyjazd. Dziesięć godzin podróży, zwłaszcza gdy jest się chorym, to nic szczególnie przyjemnego...
Mimo wszystko uważam jednak że było warto. Meet to wszak unikalna okazja do stanięcia oko w oko z osobami znanymi dotąd jedynie z internetu. Osób, które dotychczas były dla ciebie jedynie nickami i avatarami. Nie powiem, żeby spotkanie na żywo mocno zmieniało perspektywę w takiej znajomości, ale zawsze to radocha pogadać o łączących nas tematach twarzą w twarz i trochę się powygłupiać.

Dlatego każdemu kto się waha, czy wpaść na meeta, zwłaszcza jeśli ma okazję (czytaj: spotkanie odbywające się w okolicach rodzinnego miasta), doradzam spróbować. Zawsze to nowe doświadczenie, które uczyni was silniejszymi. Jeśli jesteście nieśmiali, tym potraktujcie to jako okazję do zmierzenia się ze swoją słabością. Spróbujcie się otworzyć i wyjść do ludzi. Sam, jak wspomniałem już, jestem inrowertykiem i domatorem, ale na spotkaniach nauczyłem się zachowywać zupełnie inaczej, do tego stopnia, że chyba nieco przerażam niektóre osoby, które spotykam w realu.

Gdyby ktoś mnie zapytał o porady, w kwestii wybierania się na meet:
- Zabierz kogoś znajomego ze sobą, w grupie raźniej i bezpieczniej (nie zamykajcie się jednak tylko w waszym gronie).
- Nie bądźcie zbyt poważni. Na meeta człowiek wybiera się, żeby się dobrze bawić.
- Nie oczekujcie, że ludzie od razu włączą was do swojej grupy. Czasem tworzą się kółka wzajemnej znajomości (by nie powiedzieć adoracji), do których trza się wbić przebojem ;) Nie jest to jednak tak trudne jak się wydaje, zwłaszcza że większość bronych to ludzie bardzo otwarci i sympatyczni.
- Spróbujcie wyczuć zainteresowania grupy, z którą się spotkacie. Jeśli będzie sporo osób zainteresowanych muzyką, fikami czy grami, nie zaszkodzi od tego tematu zacząć rozmowę, by przełamać lody. Dla mnie na meecie kluczowymi tematami były kucykowe fiki i sesje rpg ;)
- W ostateczności hugi są dobre na wszystko, przynajmniej z mojej perspektywy :v
- Słodycze też są dobre. Dodają energii, zwiększają poziomy radości i można nimi częstować :v Ja osobiście najbardziej lubię żelki, więc jakby ktoś mnie kiedyś napotkał na swej drodze, to wiecie czym mnie można przekupić :v

Dzisiaj nie mam do was pytań, Świerszczyki, ale jeśli chcecie zacząć w komentarzach dyskusję dotyczącą meetów, ale popytać mnie o coś, to nie wahajcie się ani chwili :v

Na koniec: jeśli ktoś jeszcze nie oglądał najnowszego odcinka "Friendship is Witchcraft" to szczerze polecam.
Friendship is Witchcraft - "Foaly Matripony" (8)