OC: Doom Pony

O M F G! Obczajcie to!

Autor: Bunkster


Czas wyjaławia wszystko. Fakty oczywiste stają się opowieściami, opowieści legendami, które przekształcają się w mity, które zostają tylko wiedzą zapisaną, na antycznych, pożółkłych zwojach, zamkniętych w mrocznych bibliotekach, umiejscowionych w lokalizacjach potwornego i przerażającego zła. Tudzież zamkowych piwnicach. Nikt już nie zna dokładnej daty (może oprócz księżniczek, które niechętnie o tym mówią) od zdarzeń 'Dni Chaosu w Układzie Celestyńskim'. Historycy mają jednak przybliżony
zakres - aktualnie minęło ok. 666 cykli equestriańskiego roku. To były czasy rozkwitu Equestrii. Potężne, metalowe maszyny, napędzane mocą samej magii, wznosiły się ponad horyzont, ku nieznanym światom, spoza kucykowej domeny. W labolatoriach, rozmieszczonych na księżycach planet Układu Celestiańskiego, przeprowadzano ściśle tajne eksperymenty, w których próbowano złamać bariery pomiędzy wymiarami. W jednym z tych sekretnych naukowych kompleksów, strażnik ochrony, odbywał swoją wartę, jak
zwykle. Narodzony w sztucznym łonie, z nieznanych rodziców, był jednym z wielu pracowników, którzy nigdy nie widzieli Equestrii. Co więcej niektórzy nazywali takie 'sztuczne' kucyki - kosmicznymi. Żaden z nich nie posiadał cutie marka, z bliżej nieznanych powodów. Naukowcy hipotetyzowali, że to z powodu 'artefaktyczności' poczęcia ich życia, ale żaden wydział badań, nie zajął się tym zagadnieniem na poważnie. W większości, 'rodowite' equestriańskie kucyki pogardzały tymi wytworami genetycznych
replikatorów, mimo iż nie dało się kwestionować ich przydatności. Były doskonale przystosowane do zmniejszonej albo zwiększonej grawitacji, miały mocno ograniczone zapotrzebowanie na sen (podobno niektórym wystarczała godzinna drzemka, aby znów byc w pełni sił) i zmutowane oczy, które bez osłony, wytrzymywały moc słonecznego światła, w kosmicznej pustce. Całość funduszy była kierowana na doświadczenia z paralelnymi wymiarami, oddzielonymi od equestriańskiego, cienką magiczną warstwą. Odziany w
zieloną zbroję strażnika, nasłuchując radiowęzeł agregatu naukowego numer #17c Zunifikowanej Korporacji Lunarnej, położonego na pierwotnym księżycu planety Equestrii, odebrał dziwny komunikat. I tutaj właściwie historia mogłaby się rozwinąć w potężny esej, pełen heroicznej walki z chaotycznymi siłami nieładu panoszczącymi się po sekretnych pomieszczeniach, tajnych labolatoriów, którymi zarządzał potężny demon o imieniu Discord. Można byłoby opisać jak nasz bezimienny strażnik, uzbrojony
jedynie w małokalibrowy miotacz przyjaźni, natknął się na opętane kucyki w korytarzach wojskowego agregatu nr #17, po odebraniu szalonych krzyków kucyków, znajdujących się w stanie umysłowej agonii, przez radio. Jak przebijał się przez hale kompleku, zainfekowane coraz wymyślniejszymi wersjami demonów Discorda, wiele razy doznając ciężkich ran. Wymienić też można byłoby jak mocno przydał mu się kurs pierwszej pomocy i apteczki wraz z automatycznymi składami medycznymi, zszywającymi go do kupy,
przy okazji pompując substancjami przeciwbólowymi i narkotykami bojowymi o podejrzanym pochodzeniu. Nadmienić warto również broń jaką znajdował podczas swojej szalonej eskapady - wymyślne strzelby miotające 'Śrut Harmonii', zdolne przerobić najpaskudniejszą piekielną poczwarę na zbitek parujących, mięsnych tkanek albo szybkostrzelny karabin, wystrzeliwujący taką ilość ołowiu w kierunku celu, by być uznawany za zagrożenie dla środowiska, przy okazji robiący sympatyczne dziury w demonicznych
wysłannikach Chaosu. Chyba dodanie jego epickiego starcia z dwoma zmutowanymi kucykami, chorymi wynaturzeniami genetycznych terapii, wielkości ciężarówki i ich zgładzenie za pomocą piły spalinowej nie zaszkodzi. Lub teleportacja na super-ściśle-tajny kompleks labolatoryjny, z wbudowaną elektrownią tęczowo-fuzyjną, położonym na drugim księżycu planety Equestrii - Artemisie. Napisałem, że odbył tutaj ostateczną walkę z CyberDiscordem - skomputeryzowanym, nawiedzonym tworem, powstałym w wyniku
potwornej mutacji ziemskiego kucyka i jego scaleniu z nanitowo-księżycowymi układami napędzanymi mroczną, nekromantyczną magią, po jego uprzednim opętaniu przez samego Discorda? Jak wyparował w tęczowym podmuchu eksplozji, powstałej w wyniku przeciążenia rdzenia elektrowni? Jak w jej wyniku cały księżyc został zdezintegrowany, wraz z CyberDiscordem i jego demoniczno-piekielnie-chaotyczną ekipą? Całość tych zdarzeń trwała ok. 1 cyklu equestriańskiego dnia, zniekształcona przez wpływ chaotycznej
miazmy spoza kucykowego wymiaru. W tym czasie NIKT, nawet księżniczki nie zdołał zorientować się w całości sytuacji. Jedyne co znaleziono, to podziurawione ściany naukowych agregatów, opróżnione szafki wojskowych zbrojowni, wraz z rozkładającymi się szczątkami chaotycznych popleczników i ponurą aurę przeklętego miejsca, w którym odbyła się poza wymiarowa inwazja. Po tych zdarzeniach wycofano się z eksploracji i zasiedlenia kosmicznych przestrzeni, ucięto budżety na naukowe badania, szybko
zdementowano nawet istnienie czegokolwiek poza Equestrią, po czym wprowadzono socjalistyczny ład i rząd w kucykowych włościach. Jeśli więc kiedykolwiek, czytelniku, będziesz cieszył się letnią aurą, pogodnego dnia i ciepłym światłem słońca, oświetlającym Twoją twarz - wspomnij o nieznanym kucyku, który będąc genetycznym pariasem, znał swoje miejsce i obowiązek, unicestwiając nieequestriańską hordę diabelskich potworów. I mimo iż piszą o nim jedynie na starożytnych zwojach, to jest wzmianka.
Jest legendą.