OC: Small Button

Sądzę, że ten kucyk spokojnie mógłby zostać przyjacielem OC Czarsona, ba, sądzę, że i z Rarity łatwo by się dogadał, może by tak mały interes?
Z tego co się orientuje to ma być to postać na konkurs zorganizowany przez Lionblau, życzę szczęścia!

Autor: LinoX Dagger

Wiek: ok. 17 lat.
Rodzaj: earth pony
Miejsce zamieszkania: Ponytown
Uroczy znaczek: guzik

Charakter: Button to postać dynamiczna, czas przemian w życiu rozpoczął się, gdy kuc miał czternaście lat. W tym momencie rodzinną idyllę przerywa wyjazd ojca na delegacje do Canterlotu. Nasza postać nie odczuła wielkiego żalu z powodu rozstania z ojcem, przeważało w nim uczucie radości z powodu zbliżającej się swobody. Wolność od jakichkolwiek zakazów (matka nie umiała zapanować nad synem) ukazuje nam w pełni zapaleńczy i raptowny charakter młodego Buttona u początków jego życiowej drogi. Widzimy go jako chłopca żywego, ciekawego świata, szukającego wraz z kolegami przygód.

Historia: Nie będę ukrywał, że postać została stworzona na potrzeby konkursu :P jestem kiepski w te klocki więc musicie mi to wybaczyć, a najlepiej po prostu nie czytajcie tego i idźcie na inną podstrojone :P
[ostrzegałem]
Urodzony w Ponytown na wschód od Canterlot, od dziecka miał talent do szycia i szydełkowania co powodowało iż starsze kuce nie traktowały go poważnie, śmiejąc się z jego znaczka, dlatego nasz bohater zaczął się go wstydzić i robić wszystka na przekór starając się im zaimponować, nie dostrzegając jednak że rówieśnicy dookoła go lubili za to jaki był, starsze kuce widząc go postanowiły zabawić się jego kosztem wmówili mu że będzie należał do grupy jeśli weźmie udział w co rocznym konkursie jedzenia ciast na czas który miał się odbyć już za parę dni, nie świadom przekrętu zgodził się bez namysłu. Tego feralnego dnia zdeterminowany Small Button staną w szranki z innymi kucami gdy usłyszał gong zaczął wsuwać ciasta jak szalony dopiero po chwili zpostrzegł śmiejących się starszaków i zdziwienie tłumu gdy okazało się że jadł placki z atramentem o mało co nie zwrócił, wypluł resztę i z opuszczoną głową zaczął schodzić z sceny, gdy nagle usłyszał rozgniewane głosy rówieśników rzucający ciastami w stronę śmiejących się kuców, zrobił się nie mały harmider i po chwili wszyscy zaczęli okładać się ciastem, wtedy jednak nasz mały kuc zrozumiał że nie ma co zapatrywać się w innych i starać się imponować tym którym na nas nie zależy udając kogoś kim się nie jest, lepiej zostać wiernym sobie, koniec.