Quo vadis, My Little Pony?

My Little Pony w zasadzie z miejsca stał się internetowym hitem, dość niespodziewanie.

Co ty, drogi Autorze, teraz się bawimy w "Stwierdź oczywistość" czy jak?

Zamknij się, od czegoś muszę zacząć. A więc jak napisałem, zanim sam sobie chamsko przerwałem - MLP z miejsca stał się hitem. Każdy zna tę historię - zaczęło się od porodówki niemal wszelkich internetowych memów, czyli 4chana, a potem się rozpleniło niczym Czarna Śmierć czy jakaś inna, nie przymierzając, ospa znaczkowa.


Nie będę tutaj prowadził jakichś wyświechtanych wywodów, dlaczego MLP jest tak popularne i dlaczego je kochamy (za Pinkie Pie, rzecz jasna), bo już wiele osób to robiło wcześniej, mniej lub bardziej udatnie - a to dlatego, że to takie słodkie, więc jest ucieczką od okrucieństwa codziennego świata, a to, że dobra animacja, a to, że świetne aktorki głosowe itepe itede. Bardziej chcę zastanowić się nad przyszłością.

Ja ci powiem, jaka będzie przyszłość. Wszyscy umrzemy.

Zamknij się!... Rany, czasem nienawidzę swojego rozdwojenia jaźni.

Wracając - w pierwszym sezonie wiadomo, że twórcy nie mogli wziąć pod uwagę "informacji zwrotnych" i przystosować serialu do jego odbioru. MLP było, jakie było - bajką dla małych dziewczynek, która nagle stała się popularna wśród dorosłych mężczyzn. Niby wiadomo, że serial miał być robiony jako "zdatny" do oglądania także przez rodziców tych dzieci, ale jednak takiego rozminięcia się z targetem nikt nie mógł przewidzieć. Codziennie chłonęliśmy kucyki z uśmiechniętą gębą.

No, może nie z taką.

Pewne przemyślenia naszły mnie po obejrzeniu trzeciego odcinka 2. sezonu - "Lesson Zero". I nie były to przemyślenia optymistyczne. Nie zrozumcie mnie źle (czy może raczej "NIE BIJCIE MNIE") - odcinek był fajny, trochę szalony, ale zabawny. Ale... kurczę, no coś się zmieniło. To nie było do końca te same kucyki, które znałem.

A uświadomiłem to sobie najdobitniej, kiedy Fluttershy "skręciła" kark niedźwiedziowi.

Poważnie? W bajce dla dzieci? Ja wiem, że znieczulica, powszechna agresja i pewnie jestem naiwny, ale jednak takiego czegoś nie pokazałbym swojemu dziecku (uprzedzam pytania - nie mam dzieci). No niby tam wiadomo, że "tylko masowała", ale jaki to jest szok - mnie się tam nic nie stanie, ale dziecku...

Okej, wyjaśniam - nie chodzi o to, że bardzo drżę o los małych dziewczynek. Chodzi o to, że jest takie mądre przysłowie - lepsze jest wrogiem dobrego. A po tym, gdy popularność serialu osiągnęła szczyty, twórcy zaczęli robić odcinki, mając na względzie ten "nieprzewidziany" target. I wszystko jest okej, jeśli to się ogranicza do "mrugnięć" w styl nyan kota w tle, czy "Chocolate Rain". Ale zawczasu biję trochę na alarm, by nagle nie zaczęli robić z MLP South Parku, byle się przypodobać "nowej" widowni. Wiem, że trochę dramatyzuję, ale robię to umyślnie - MLP pokochaliśmy za tę słodkość i naiwny idealizm i najlepiej będzie, jeśli pozostanie takim, jaki jest.

A co dalej? Cóż, sezon drugi jest już gotowy, sezon trzeci jest już robiony. I na pewno na tym się nie skończy. A więc na czym? W tym miejscu zapraszam Was do dyskusji - jak myślicie, jaka przyszłość czeka nasz ukochany serial? Ile sezonów zostanie wyemitowanych, ile czasu spędzimy z kucykami, czy się nam kiedyś znudzą? Piszcie swoje typy - kto wie, może tekst ten przetrwa te lata i będziemy kiedyś mogli ocenić, kto oszacował najtrafniej i damy mu w nagrodę muffina :).

Ja asekurancko powiem, że MLP czeka jeszcze minimum 5 lat emisji. Minimum, zaznaczam, bo jak pokazuje przykład Spongeboba Kanciastoportego, nawet obecnie dobra bajka może być spokojnie emitowana przez ponad 10 lat. Dodatkowo, w przypadku kucyków jest jeszcze opcja, że może samo "Przyjaźń to Magia" się skończy, ale będą powstawać kolejne "generacje" - być może z innymi bohaterkami i w innym miejscu. Można powiedzieć, że jest to dość otwarte "uniwersum", które daje taką możliwość.

A może, tak jak i w przypadku wspomnianego Spongeboba, po drodze, między jednym sezonem a drugim, powstanie także film pełnometrażowy?