Relacja z Ponymeetu w Katowicach + Zdjęcia!

Moi drodzy... żałujcie, że was tam nie było! Ja też żałuję...
Lindsay podrzucił mi własnoręcznie napisaną relację z wydarzeń, jakie miały miejsce podczas spotkania Bronies w Katowicach. To nie wszystko! Dostaliśmy też paczkę zdjęć! Ale wszystko po kolei. Najpierw zapraszam do lektury:

Relacja z Ponymeetu w Katowicach.

10 września 2011 roku – ta data zapisze się w historii naszego fandomu. Oto bowiem tego dnia odbyło się spotkanie Bronies, które było:

* pierwszym takim spotkaniem na południu Polski.

* pierwszym spotkaniem organizowanym poprzez blog For glorious Equestria.

* drugim spotkaniem fanów kucyków w Polsce, jeśli nie liczyć tegorocznego Przystanku Woodstock.

O czym warto wspomnieć to też fakt, iż udało nam się pobić rekord ustanowiony parę tygodni wcześniej w Warszawie, bowiem na śląskim Ponymeecie było 9 osób i aż 10 kucyków!

I to właśnie mi przypadło to zadanie napisania relacji z tego spotkania. Od razu uprzedzam, że nie studiowałem dziennikarstwa, z polskiego nigdy nie zdobyłem piątki, więc jakość pewnie niektórych załamie, ale co tam – zapraszam do czytania!

            Spotkanie było umówione na godzinę 11. Jednakże ja do Silesii City Center przybyłem wcześniej. Raz, że z winy autobusu, a dwa, że musiałem zakupić jeszcze zeszyt. Po co? Poczekajcie, na wszystko przyjdzie czas…

Spotkanie udało się rozpocząć wcześniej, bowiem już 20 minut przed czasem na umówionym miejscu znalazły się 4 osoby – Salmonella, ja, Syskol i Mr.Douchebag (Jeśli popełniłem błąd w pisowni, to przepraszam). Niedługo potem doszły jeszcze dwie osoby – MatiMS i Berusek5. Zasięg Bronies duży, bowiem granice obszarów przez nas zamieszkiwanych szła od Rybnika, przez Katowice, aż do Dąbrowy Górniczej, co daje 58 km, jakby pociągnięto przez te 3 miasta linię.

            Spotkanie zaczęło się na dobre. Przede wszystkim celem spotkania tak naprawdę było zajęcie kolejnej części Polski w imieniu Księżniczki Luny dla Nowej Republiki Lunarnej. Po wielkiej i ciężkiej walce o dotarcie do stolików, każdy z obecnych poproszony został o złożenie podpisu w ciemno-niebieskim zeszycie, który w przyszłości będzie dostosowany do standardów kucykowych. I już tutaj były pierwsze nerwy i niesamowite emocje – Syskol zna mnie z Ponychana, więc obawiał się pojawienia się kruczków prawnych wspominających o oddawaniu duszy bądź ciała. Przejrzał zeszyt 3 razy, lecz niczego nie znalazł. W końcu wszyscy złożyli swój podpis, po czym dowiedzieli się, że kruczek prawny jednak był! Za podpisami było dodane: „My wcześniej podpisani, przysięgamy wierność i posłuszeństwo Księżniczce Lunie, ku chwale Nowej Republiki Lunarnej!”. Może Trollestia… tzn. Celestia odkupi ich od Luny, ale coś słyszałem, że niedawno dotknął ją kryzys…

            Z czasem do towarzystwa doszedł Kanindor, więc po luźnych rozmowach pomiędzy trzema osobnikami, trzeba było przełamać pierwsze lody (Tylko bez skojarzeń!). Tak więc zrobiliśmy coś w rodzaju kółka wzajemnego wsparcia. Każdy się przedstawiał i opowiadał od jak dawna ogląda kucyki dodając parę smaczków do swojej historii (zapodałbym parę, ale jeszcze coś pomylę, pamięci doskonałej nie mam, heh ^^’). Podzieliliśmy się własnymi doświadczeniami.

- Kucyki oglądam od paru miesięcy.

- To najgorszy okres masz już za sobą.

- Nie, najgorsze dopiero przed nim.

Odkryliśmy też jeden z możliwych stadiów rozwojowych kucykomanii, jakim jest depresja prowadząca do samobójstwa w postaci skoku z wieżowca z kucykiem w ręku. Ale nie ma co się o to martwić, bo jak stwierdził Mr. Douchebag, w Polsce nie ma wieżowców, są tylko wysokie bloki :]

Ogólnie to przez cały czas spotkania rozmawialiśmy na różne tematy. Najczęstszym tematem było Team Fortress 2, bowiem Syskol i Mr. Douchebag okazali się być maniakami czapek. Dało to zaczątek kolejnym długim dyskusjom, jakie były m.in. gry i konsole, dubbing w polskich produkcjach, aż dotarliśmy na tematy związane z My Little Pony: Friendship is Magic (- This is kind a magic… this is kind a magiiic…). Tutaj rozprawialiśmy m.in. o dubbingu polskim, francuskim, niemieckim, portugalskim, nadchodzącym drugim sezonie, postaciach, nadziejach i obawach dotyczących Luny itd. Wyobrażaliśmy sobie, jak mógłby wyglądać japoński dubbing tej kreskówki, po czym przeszliśmy do tematu o anime, filmach tworzonych przez Amerykanów, a nawet wyrażone zostało przypuszczenie, że być może powstanie kiedyś film pełnometrażowy o przygodach Mane 6… Oprócz tego przewijał się często temat pewnej piły mechanicznej, czyiś nożyczek oraz targowania się Syskola ze mną w związku z jego duszą i moim ciałem. Kto był, albo siedzi na Ponychanie, ten zrozumie ;)

Salmonella przybyła na spotkanie z własną figurką – Rarity w wersji do czesania. Tak więc w pewnym momencie postanowiliśmy skorzystać z tego, że byliśmy w największym centrum handlowym na południu kraju i poszliśmy na zakupy. Wybraliśmy Tesco, gdzie znaleźliśmy figurki kucyków Mane 6, ale w postaci odkrytej, a nie Blindbagowej. Prawie każdy wyszedł stamtąd z nowym zakupem – jak dobrze pamiętam to tylko MatiMS nic nie kupił, bowiem sam w domu posiada sporą kolekcję (O czym mogliśmy się przekonać przy okazji tutejszej edycji akcji „Pokaż swojego kucyka”). Wróciliśmy na Plac Letni, gdzie część osób zjadła co nieco, a potem wszyscy rozpakowaliśmy nowo kupione kucyki i robiliśmy im sesje zdjęciową. Osobiście zakupiłem się w Rainbow Dash, choć zastanawiałem się nad Rarity. Do RD przekonało mnie to, że wcześniej była tylko Rarity Salmonelli, nie spodziewałem się, że każdy będzie kupować figurki i postanowiłem wziąć niebieskiego pegaza, żeby było bardziej różnorodnie później na naszym stole. Ale potem po prostu nie miałem serca zmieniać decyzji.

            W międzyczasie, kiedy robiona była sesja zdjęciowa, MatiMS podzielił się z nami talentem rysując 2 kucyki. Pierwszy męski, drugi żeński. Męski z cutie-markiem w postaci młotka i węgla symbolizował śląskich członków Ponymeetu. Żeński kucyk z cutie-markiem, jako logo Zagłębia Sosnowiec (Powinien być paszport.) symbolizował oczywiście dwóch uczestników z Zagłębia. W trakcie rozmowy z MatiMS wpadliśmy wspólnie nawet na pomysł narysowania jakiegoś arta, w którym obydwa kucyki byłyby razem. Byłby to symbol jedności Bronies z województwa śląskiego – nie ważne, czy jest z ,,zagranicy”, czy nie! Wracając jednak do męskiego kucyka – udzieliła nam się atmosfera i postanowiliśmy z niego zrobić nowy OC, w prezencie dla Mere Jumpa! Tak więc zaczęliśmy wymyślać, ale w końcu opis skończony został na tym:

 Jacy oni mili, specjalnie dla mnie! :)

Imię: Silesian Pony

Rodzice: Nasza Szkapa i Łysek z Pokładu Idy

Ulubiona potrawa: węgiel popijany metanem

Historia: Wychowywał się na Odkrywkowej Podziemnej Farmie Węgla.

            Więcej nie wymyśliliśmy, więc przykro mi Mere, ale prezentu jednak nie będzie… Może na kolejnych śląskich Ponymeetach Bronies dokończą jego historię? Kto wie?

Szkice podarowane zostały mi na pamiątkę. Oczywiście wykorzystam je do zeszytu na podpisy chętnych do wstąpienia do armii Księżniczki Luny.

            W międzyczasie, gdy myśleliśmy nad tymi dwoma kucykami,  zawitało do nas na chwilę dwóch Bronies – podpisali się w zeszycie jako Aleksandra i Rafał. Z chwili rozmowy (niestety byli tylko na chwilę, śpieszyło im się…) wynikało, że nie siedzą w internecie na blogach, imageboardach itd. poświęconym kucykom – po prostu oglądali odcinki.

            W pewnym momencie grupa zaczęła się nam wykruszać i zostałem sam z MatiMSem. Zaszliśmy do pubu i pogawędziliśmy trochę popijając przy tym piwo ;]  W końcu pożegnaliśmy się w centrum Katowic, na ul. Korfantego – on poszedł na dworzec, ja odjechałem autobusem.

            Dobra, wiem, że pomyliłem pewnie kolejność rozmów :D Ale tak to jest, kiedy o takim spotkaniu można powiedzieć tylko jedno: „This is so awesome!”. Dobry humor trzymał się nas wszystkich, każdy w miarę udzielał się w dyskusji, problemów nie było. Dla potwierdzenia tego powiem, że spotkanie było planowane na godzinę, dwie, a siedzieliśmy do godziny 16, a część osób zdała sobie sprawę, że tak się z nami zagadała, że byli potem spóźnieni w różne miejsca. To tylko świadczy o tym, jaka fajna, dobrana paczka wyszła dzięki takiemu serialowi jak MLP:FiM!

            Na pocieszenie dla tych, którzy nie byli dodam też, że jednogłośnie stwierdziliśmy, że kolejne Ponymeety na Śląsku będą organizowane. Więc nie martwcie się, okazja do spotkania się jeszcze trafi!

            Do dyspozycji oddaję wszystkie zdjęcia, jakie zostały wykonane na Ponymeecie. Nie podpisałem jednak na nim żadnych osób, z racji tego, że nie każdy z obecnych na spotkaniu może chcieć, by internauci wiedzieli, którzy to oni są na zdjęciach.

      No cóż, mam nadzieję, że relacja się w miarę spodobała, a jeśli nie, to przepraszam za katorgę ;)

Świetny opis Lindsay! I cieszę się bardzo, że pokonaliście Warszawę. Oby tak dalej Bronies! :)

Dzięki Rainbow to spotkanie stało się o 20% bardziej cool.

Why are you so sad my little pony?

Nigdy nie myślałem o takim zastosowaniu okularów! Uchwyt na kucyki! Genialne!

To już chyba zdjęcie z końca spotkania. ;)

Jak ta RD była w zestawie to I'm JELLY.

Mała sesja zdjęciowa tych mniejszych uczestników spotkania:

Big Rarity is big...

Pora na sesję zdjęciową tych bardziej gadatliwych:

A teraz kącik kucykowej sztuki:

W szponach Hasbro

Na koniec zdjęcie księgi z podpisami, najpierw wspomniana w relacji przysięga. Brzmi groźnie:

Pora na podpisy!