Okiem Broniego 8: księżniczka Luna

Są takie postaci, o których z pewnością można powiedzieć, że są kontrowersyjne. Dyskusje na chanach, blogach i podcastach zazwyczaj nie pomagają rozwiać wątpliwości. Wręcz przeciwnie - rodzą się teorie spiskowe i często odmienne zdania. Z drugiej strony to właśnie postaci, które pojawiają się raz albo rzadko, budzą najwięcej emocji, bo każdy podświadomie próbuje dorzucić coś od siebie do fandomowej wiedzy. Tak więc wchodzimy w obszar przypuszczeń i podejrzewam, że jeśli klacz, o której będę dziś pisał, pojawi się w sezonie 2., to będę musiał stworzyć następnego posta dotyczącego jej osoby. Moi drodzy:

Księżniczka Luna

O Lunie nie można póki co powiedzieć nic pewnego, więc będę musiał posługiwać się moimi przypuszczeniami, jak i spróbuję znaleźć parę faktów. Od nich chyba powinniśmy zacząć.

Pewne jest, że księżniczka Luna to siostra Celestii i razem udało im się pokonać Discorda i przejąć władzę nad Equestrią. Dzięki ich panowaniu kraina stała się ucieleśnieniem marzeń każdego kucyka - spokój, harmonia, dużo zieleni.
Pomimo tej sielanki, Luna zaczęła odczuwać żal w swoim sercu. Miała wrażenie (trudno powiedzieć, czy słusznie), że kucyki bardziej doceniają dzień niż noc i przez to traktują Celestię jako ważniejszą z księżniczek.

Luna nie potrafiła sobie poradzić ze złymi emocjami i dlatego zmieniła się w Nightmare Moon. Postanowiła, że sama będzie rządzić Equestrią, w której zapanuje wieczna ciemność. Nie wiadomo, czy było to spowodowane tym, że chciała się zemścić na kucykach, każąc im żyć w nocy, czy tylko chciała im pokazać, że i noc nie jest gorsza od dnia, należy ją również doceniać. W tym dylemacie, uważam, znajduje się punkt wyjścia do wszystkich dyskusji na temat moralności Luny. Zemsta - Luna jest zła. W drugim wypadku, chociaż też nie postępuje moralnie, nie robi tego, by zaszkodzić poddanym.

Co się działo w głowie księżniczki władającej nocą? Czy faktycznie czuła się niedoceniana? Czy kucyki nie chciały bawić się w nocy (nie mają studentów, czy co?), a może nawet się jej boją? Strach przed Lasem Everfree jest w nich do dziś. A jeśli wtedy traktowały dzień jako czas panowania Celestii, więc wszystko znajduje się pod kontrolą, a noc była porównywana ze zwierzętami, które opiekują się same sobą i wolno poruszającymi się chmurami?

Mam ciekawą teorię. Zakładając, że Luna jest podobna z charakteru do Celestii, możemy powiedzieć, że również uwielbia sobie pożartować, czy się rozerwać. Luna przylatuje do Ponyville w środku nocy, a tu wszystkie drzwi i okna pozamykane. Nie ma kogo odwiedzić, a akurat w pobliżu nie organizowany jest żaden koncert. Poza tym serial ma być wzorem postępowania dla małych dzieci - w nocy się śpi, a za dnia pracuje. Więc na co komu potrzebna jest wtedy księżniczka?
Gdy umysł śpi, budzą się demony...

Ale jednak wystąpiła przeciwko swojej siostrze, więc wychodzi na to, że jej dobro okazało się dla niej ważniejsze niż miłość, a nawet dobro całej krainy. Możemy w ten sposób skreślić Lunę na miejscu, ale wtedy coś mi zaczyna nie pasować - w parę sekund po tym, jak pokonały ją Elementy Harmonii, stała się dobra. Oczywiście wiem, że to bajka dla dzieci, więc nie powinienem się tym tak przejmować. Ktoś mi z kolei napisał, że to moc Elementów ją przemieniła - co jest dla mnie jeszcze bardziej fałszywe.

Nie byłbym jednak sobą, gdybym nie próbował doszukać się większego procesu psychologicznego niż "pstryk i stało się". Jak dla mnie Luna ma w głębi duszy dobro, ale cierpiała na depresję. Całą noc na nogach, a wszyscy śpią. Imprezy jakieś są jak Wielka Galopująca Gala, ale to nuda. Poza tym depresja powoduje, że robimy coś wbrew sobie, czyli tak mogę wytłumaczyć to, że się na niej nie pojawiła. Takie błędne koło - wiem, że załamując się i leżąc robię źle, więc się załamuję, że nie potrafię inaczej. To oczywiście jedna z wielu teorii. Ale złe emocje muszą mieć kiedyś ujście - może właśnie do kogoś, kogo skrycie podziwiamy i mu zazdrościmy - Celestii?

Patrząc w ten sposób, smutna jest historia Luny i takaż Nightmare Moon. The night will last forever wydaje się być tutaj syndromem obłędu, w jaki wpadła nasza bohaterka. Przyjrzymy się, czy jest ona w odcinku 2. bardziej zła, czy zagubiona?

Zadajmy sobie pytanie: czy ona bardziej chce pokonać Mane 6, czy tylko je powstrzymać? Przywołanie mantykory - dziecka, wskazuje na to, że nie chce im zrobić krzywdy, a jedynie zniechęcić do dalszej drogi. Zerwany most i próba rozproszenia Rainbow Dash to też żaden wielki wyczyn godny prawdziwego złego. 1000 lat spędzone w samotności z pewnością tylko pogłębiło w niej uczucie, że powinna zapanować wieczna noc, więc nie jest w stanie myśleć racjonalnie. Już wcześniej możemy założyć, że była egocentryczką. W takich warunkach to mogło się tylko pogłębić.

Z pewnością znajdą się i tacy, co powiedzą nawet, że wina za przemianę Luny w Nightmare Moon leży po stronie Celestii, która nie zauważyła, co się dzieje z jej siostrą i pozwoliła jej myśleć, że jest mniej istotna. Może to częściowo prawda. Celestii też jest przykro za te 1000 lat, co doskonale widać w scenie ponownego pojednania dwóch księżniczek. Czy kara nie była za surowa? To już zależy od tego, czy Luna była tylko w depresji, czy faktycznie ogarnęło nią zło, a może Celestia nie potrafiła inaczej nad nią zapanować lub zrozumiała, że siostra musi ponownie przybyć do Equestrii, by stać się znowu sobą?

Podsumowanie:
Nie potrafię chyba w pełni zdefiniować tej postaci. Z jednej strony nie można zaprzeczyć jej urokowi i temu, że jednak na końcu okazała skruchę (a po 1000 latach na księżycu mogła powiedzieć: "mam was gdzieś, to przez was jestem taka!") i pogodziła się ze wszystkimi. Z drugiej strony, jeśli faktycznie mamy do czynienia z wyjątkowo płaskim i sztucznym schematem dobro - zło, obawiam się, że albo zmieniła się w sekundę albo Elementy Harmonii dokonały przemiany. Nie mógłbym jednak spać uczciwie, gdybym zaakceptował takie stwierdzenia.
Luna to wielka zagadka i tak jak większość czekam na odcinek, w którym chociaż pojawi się w tle i będzie się uśmiechać!