Tyle pracy w całym mieście...

Źródło

...nie widziałeś tego jeszcze. Popatrz! O popatrz!

Spoilery odcinka nr 10!

Stało się. Wielce oczekiwany odcinek w którym wreszcie pokazano nieco codziennego życia Luny i Celestii. I podobnie jak w przypadku fragmentu z Celestią w "Celestial Advice" i tutaj nasze władczynie pokazano w świetny sposób. I mogę śmiało powiedzieć iż dostaliśmy jeden z lepszych odcinków MLP. Zacznijmy od początku.

Do tego epizodu nie wiedzieliśmy w sumie o "pracy" księżniczek niemal nic. Ot kilka scen gdzie Celestia podpisuje jakieś zwoje, siedzi na tronie, czy bierze udział w uroczystościach. Wbrew pozorom to nie było zbyt wiele - ot krótkie urywki i pojedyncze fragmenty. Do czasu...

Cały odcinek poświęcony życiu codziennemu królewskich sióstr do niedawna był w sferze marzeń i tylko fanfiki poruszały ten temat - od komedii po poważne i smutne teksty. Informacja o takowym odcinku podziałała więc dosyć... gwałtownie. Nadzieje co do odcinka były wielkie, wielkie też miałem i obawy jak twórcy nakreślą ten temat; niełatwy temat.

Starlight przybywa do Canterlotu - wysłana tam przez mapę - by rozwiązać problem przyjaźni. I to nie byle jaki problem, bo dotyczący samej Celestii i Luny. Nie dość, że księżniczki wydają się nie żyć ze sobą w zgodzie, to na dodatek Starligh "przypadkowo" podmienia im Cutie Marki. Zaraz... ŻE JAK?

Starlight zna wystarczająco silne zaklęcie by móc zamienić Cutie Marki nawet tak potężnym alicornom jak Siostry. Choć osobiście przypuszczam iż... Starlight coś pomogło - widać to w końcowej scenie gdzie znaczki wracają mimo iż Starlight twierdzi, iż nic nie zrobiła. Na dodatek wydaje się nieco wcześnie jeszcze jak na zakładane 24 godziny trwania zaklęcia. Pierwsze podejrzenie to... mapa, a co za tym idzie Drzewo Harmonii. To ono tak naprawdę rządzi całą Equestrią i pilnuje porządku. W tym celu wysyła odpowiednie kucyki w odpowiednie miejsca. 

Oczywiście Twilight nie byłaby sobą, gdyby nie dostała nerwicy:) 

Motyw z pozytywką uważam za genialny! Twilight wyglądała świetnie a sama scena przywołała mi na myśl pewną piosenkę:

Motyw pasuje świetnie choć... do innej postaci z tego odcinka. Wróćmy do serialu. Ani Celestia ani Luna wydają się nie doceniać pracy swej siostry. Zmiana znaczka nawet jeśli je zdenerwowała, wydawała się jednak dobrym pomysłem. Na tym też kończą się spoilery, które zaserwowano nam przed epizodem. Dalej już nikt nie widział dokładnie co może się zdarzyć. A twórcy przebili wszelkie moje domysły i przypuszczenia - nawet jeśli swymi oczami widziałem coś nadające się bardziej na fanfik niż odcinek. I tutaj nawet mnie zaskoczono...

Na początek brawa dla twórców za pokazanie dnia z życia księżniczek i... pokazanie że OBIE mają równie ciężko. Żadna nie była w tej kwestii faworyzowana. W innej owszem, widać przewagą Celestii. Ale o tym nieco później. Zajrzyjmy do Luny.

Pani Nocy po dobrym początku, dostaje "za swoje" - nie potrafi cały czas grać perfekcyjnego kucyka. Szybko zaczyna rozumieć iż będąc na oczach wszystkich, nawet najmniejszy gest czy słowa mają ogromne znaczenie. Zawsze uśmiechnięta; i to nie może być "uśmiech klauna", lecz ciepły i szczery gest. Perfekcyjna, miła, dobra, szczera, idealna - to wszystko z czym musiała sobie radzić Celestia, a każdy najmniejszy błąd niósł za sobą spore konsekwencje. Zwykły brak uśmiechu na mordce Luny sprawił tak wiele smutku innym kucykom. "Zwykłe" rozwiązanie problemów wyczerpało księżniczkę kompletnie. A jak sama Luna przyznała, wszystko jest zbyt szybko, a ona sama nigdy nie musiała tak gnać - rozwiązywała problemy we własnym tempem i bez presji czasu. Pani Nocy szybko została sprowadzona na ziemię...

Przejdźmy do Celestii. Początek podobny jak w przypadku Luny jednak... już na starcie księżniczka uświadamia sobie jak bardzo samotna jest jej siostra - Luna pracuje, kiedy wszystkie kucyki śpią. Nie ma do kogo się odezwać, stąd zaczyna mówić sama do siebie. Początek zapowiada się jednak przyjemnie, pierwsze sny wydają się bardzo ładne:

Fluttershy na Angelu widzieliśmy już w jednym odcinku  - z Tantabusem (choć wtedy Angel wyglądał nieco inaczej). Zabawny sen z DJ Flurry. Discord ze Smoozem. Pinkie jak zawsze nie wymaga komentarza i... spoilerowa bomba - malutka Applejack z (prawdopodobnie) rodzicami! Aluzyjka do doktora Who, bracia jak zwykle śniący o złocie i wisienka na torcie - Królowa Derpy - zwróćcie uwagę jakie berło trzyma w kopytkach.

I wszystko jest piękne do czasu aż... nie przychodzi pierwszy koszmar do zwalczenia. I tutaj zaczyna się prawdziwa bomba!

Celestia wkracza do snu Starlight Glimmer, która ma koszmar związany ze zmianą znaczków. Starlight boi się... powrotu Nightmare Moon. Oczywiście Koszmarna Pani się pojawia, jednak to nie wszystko. Pojawia się...

DAYBREAKER!!!

Koszmarna wersja Celestii. Prawdziwy potwór, jak pokazuje później odcinek potężniejsza niż Nightmare Moon. I tuta przy okazji wyszło wiele kwestii.

Mały pokaz możliwości Daybreaker. Imponujące prawda?

Zanim jednak rozpoczyna się walka pada kilka bardzo ważnych kwestii, które dają więcej światła na pochodzenie Daybreaker. Z początku może się wydawać, iż jest to projekcja snu Starlight Glimmer, jednak padają słowa które świadczyć mogą nieco inaczej. Daybreaker mówi coś takiego:

"Głęboko w środku wiesz jak potężna jesteś"

Tych słów nie mogła by "stworzyć" Starlight Glimmer na potrzeby swego snu. Tutaj stawiałbym raczej na odpowiednik Tantabusa w wersji dla Celestii. Daybreaker to mimo wszystko projekcja Celestii i jej największego strachu - co może się stać, gdy potęga uderzy ci do głowy. Strach przed tym, co się stanie, gdy przestanie być perfekcyjna, gdy zdejmie narzucone sobie samej ograniczenia. To Glimmer zaczęła ten sen i "stworzyła" obraz Daybreaker, jednak bardzo szybko postać przejęła projekcję strachu Celestii. Dowodem mogą być tamte słowa, oraz demonstracja potęgi Koszmarnej Celestii. I jeszcze jedna rzecz - w finałowym starciu to Celestia, a nie Starlight Glimmer rozprawia się tak z Nightmare Moon jak i z Daybreaker. Sen Glimmer stał się polem walki Celestii i jej największego koszmaru. Tak wyglądałaby Celestia gdyby rozwiązywała swe problemy w najprostszy sposób - usuwając je siłą. A Equestria pod władzą takiej księżniczki stała by się pustkowiem - zupełnie takim jaki widziała Starlight w przyszłości do której zabrała ją na końcu walki Twilight.

Czy to jest ten powód, dla którego Celestia boi się użyć pełni swej potęgi. I jak naprawdę jest silna? Może przyszłe odcinki ujawnią tą tajemnicę - jak do tej pory nie było to zbyt wiele.

Pokazano nam dzień z życia władczyń. Ich obowiązki i pasje.

Pokazano ile wysiłku kosztuje Lunę utrzymanie snów w należytym porządku. Wszystko w samotności, gdzie jedyną osoba do której można się odezwać jest... ona sama.

Nie dziwię się więc, że widząc uśmiechniętą Celestię otoczoną gromadą kucyków wyciągnęła takie wnioski.

Pokazano ile wysiłku kosztuje Celestię utrzymanie całej tej gry pozorów. Uśmiechu, radości. Bycie tą perfekcyjną w każdym calu księżniczką, na którą patrzą wszyscy i której każdy najmniejszy ruch jest uważnie śledzony. Która musi działać błyskawicznie i pod wieczną presją czasu i dziesiątek spojrzeń.

Nie dziwię się więc, że widząc Lunę, której obowiązki pozwalają na mnóstwo swobody, wyciągnęła takie wnioski.

Tutaj brawa dla twórców - udało im się zachować pewną równowagę w przedstawieniu obu sióstr i żadna tutaj nie wypada ani gorzej, ani lepiej - ich obowiązki i nakład wysiłków wydają się mieć podobne rozmiary.

Oby więcej takich odcinków.

P.S. Luna je owies bo nie umie gotować!