Studencka zupka chińska w proszku za trzy złote - rozczarowująca, pokryta cienkim tłuszczem i przygotowana w tej samej wodzie, w której kąpiesz się od dwóch dni, no ale trzeba jakoś przeżyć XV

"Zaczęło się niewinnie"

Dzisiaj, z powodu krytycznych warunków, streszczamy się:

Westernizacja kulturowa Polski, czyli Okcydent w wiecznej ofensywie.

Wiesz, że kultura jest silna, jeśli ściąga do siebie wątpiących, niezdecydowanych ludzi. Nasza ojczyzna nigdy nie była i nie jest znaczącym ośrodkiem kultury, zawsze adaptując i przyswajając zwyczaje z Zachodu, zazwyczaj z pewnym opóźnieniem. Jedynymi przypadkami polonizacji była Litwa i Ukraina, czyli krainy które aż do XIV wieku były albo pogańskie, bądź pod pogańskim panowaniem (Ukraina była prawosławna). Polska kultura i zwyczaje, wzmocnione kręgosłupem katolicyzmu były po prostu atrakcyjniejsze dla tamtejszych elit, właśnie z powodu prześwitujących z nich zachodu. Zachodu, do którego wszyscy lgną.

Gdy tylko Polska, wykończona po wojnach ze Szwecją, powstaniem Chmielnickiego, wojną z Rosją, zwróciła swe oblicze na wschód, licząc że tam znajdzie pocieszenie i przyjęła ruską oligarchię, zapatrzenie w siebie i skrajny konserwatyzm (nawet jak na tamte czasy), Rzeczpospolitą zapikowała ku upadkowi. Niestety, w czasie gdy Rosja odnowiła swą potęgę pod Piotrem Wielkim w drugiej połowie XVII wieku, władcą dążącym do jak największego zbliżenia swojej ojczyzny do tego co widział w Niemczech i Holandii, o tyle my, na prawdziwe ruchy westernizacyjne musieliśmy czekać aż do pierwszych rozbiorów. 

Pierwsza Fala

Naprawdę ciężko jest mi krytykować polityczne lawiracje Poniatowskiego, a ludźmi którzy drą się po internetach: "Hurr, durr, ciota na tronie, trzeba było wincyj konfederacji i powstań!" gardzę i uważam że należy im ograniczyć prawa obywatelskie. Lecz skupmy się na kulturze - gdyż tu ten pan naprawdę lśni. Malarstwo, literatura, oświecanie, Obiady Czwartkowe (duh), biblioteki, a przede wszystkim - ożywienie ruchów liberalnych (które mają naprawdę mało wspólnego z liberalizmem współczesnym), a nawet demokratycznych i dążenie do zmian ustrojowych. Spisanie Konstytucji było, moim skromnym zdaniem, jednym z najważniejszych i przełomowych wydarzeń w historii Polski, gdyż po raz pierwszy znacząco odsadziliśmy Europę w tyle oraz na zawsze zakończyliśmy anarchię magnacką, która trawiła polskie społeczeństwo.

Druga Fala

Polska rewolucja została uznana za martwą zanim jeszcze zdążyła w pełni się narodzić, a za jej rozkwit można uznać pierwsze pięćdziesiąt lat rozbiorów. Kubeł zimnej wody, jakim została potraktowana szlachta zdziałał cuda - w Polsce zaczęła się wykształcać realna inteligencja (choć miała ona co prawda mniejszy akcent szlachecki, niż ta z czasów stanisławowskich), pojawiły się partie polityczne (KNP), politycy z prawdziwego zdarzenia (Lelewel, Barss, Kościuszko)  zostali zjednoczeni przeciw wspólnemu wrogowi. Wzmocnieniu uległ duch narodowy oraz narodził się, jakże znamienny w naszym społeczeństwie, kult konspiracji i wizerunek Polaka walczącego z autorytarną władzą. Wizerunek, który przypadł do gustu wielu ówczesnym elitom - Pierwsza Międzynarodówka została zwołana w akcie poparcia dla powstania listopadowego, żołnierze polscy byli idealizowani i radośnie witani, wystąpienia propolskie łączone były bezpośrednio z wystąpieniami demokratycznymi i kulturalnymi (Młoda Europa się kłania) a do tego dosypmy jeszcze mesjanizm w wykonaniu Słowackiego, Mickiewicza i Chopina, a wyjdzie nam okres, gdzie praktycznie byliśmy uznawani za część Europy Zachodniej, a nawet jej chlubę. Po upadku powstania styczniowym, "moda na Polskę" została ostatecznie uznana za martwą, chociaż jeszcze Nietzche, doszukiwał się u siebie polskich korzeni, aby mieć czym szpanować.

Powstańcy witani z honorami w Lipsku

Faza Trzecia

Polska zapadła się w chaosie i płomieniach wojny, tylko po to aby w nagrodę,  zostać wciągniętą za Żelazną Kurtynę i tam zdychać w zapomnieniu. Polska elita, wymordowana po lasach i obozach odbudowywała się powoli lecz nieuchronnie - w między czasie Kościół Katolicki przejął jej rolę jako "opiekuna moralnego" narodu, wykorzystując porażkę komunistów na tym polu. Totalitaryzm bardzo spowolnił rozwój kultury, tłamsząc ją cenzurą i wykorzystując do swoich celów (Homo sovieticus). W okresie transformacji, Zachód uderzył nas z siłą tornada - wszystko musiało, zostać odnowione, takie jak jest w Europie, a Polska znów wróciła do źródła, które tak usilnie próbowano jej wyrwać - kultury Okcydentu, teraz zdominowanej już przez wzorce amerykańskie. Jesteśmy świadkami Polskiej asymilacji w społeczeństwo europejskie, a nawet aktywnie w niej uczestniczymy, oglądając takie same filmy i seriale, czytając te same książki, nawiązując znajomości z innymi internautami, czy nawet poprzez samo MLP - produkt notabene amerykański z wyraźnym, anglosaskim kodem moralnym i kulturowym.

W którym kierunku rozwinie się kultura polska? Czy Polaków da się w pełni zasymilować z resztą Europy? Czy będziemy dalej pędzić ku zachodowi, czy też zatrzymamy się, utrzymując swoją semi-zachodnią obyczajowość w statusie quo? Bliżej nam Ameryce, czy Europie?

Przepraszam za opóźnienie, ale to był naprawdę morderczy tydzień. Zapraszam do komentarzy.