I jeszcze jeden, i jeszcze raz...

Źródło:

Od dłuższego czasu zbierałem się by to napisać. Przeczytałem już dość sporo fanfików. Lepszych, gorszych i tych całkowicie tragicznych. Szybko dość dało się zauważyć pewne powtarzające się motywy, lub schematy. Z czasem, po lekturze kolejnych prac, zacząłem zbierać co częściej występujące w nich motywy. Jedne cieszą, inne irytują, kolejne doprowadzają mnie do szału i odbierają całą chęć czytania. Wszystkie maja jednak jedną cechę wspólną: są wyeksploatowane niemal do granic możliwości. Część z nich ma swoje źródła w kanonie, większość z nich to jednak fanon i wymysł autorów, który się najzwyczajniej przyjął i zyskał popularność.

Na początek, chyba najbardziej popularny temat, wałkowany przez fanfiki. Ludzie w Equestrii. Tak, mnóstwo tekstów traktuje o człowieku, który przenosi się do świata kucyków. Możliwości są wielkie, jednak z niewiadomych przyczyn, większość podejmujących się tego tematu autorów ogranicza się do prostego wręcz schematu. Dodatkowo jest to powiązane z innymi, powszechnie występującym motywami. Mamy oto na początku głęboko nieszczęśliwego człowieka, koniecznie fana My Little Pony. Ten smutny człowiek, pogardzany przez społeczeństwo w którym się znajduje, gnębiony przez rówieśników nagle wpada pod samochód / pociąg/ cokolwiek byle mu zrobiło krzywdę. I tutaj zaczyna się zabawa. Nasz bohater budzi się gdzie? Oczywiście że w Lesie Everfree (A mnie już żyły wychodzą w tym momencie czytania fanfika). I tutaj dochodzimy do najlepszej części - spośród niemal nieskończonej ilości kierunków, w które może udać się nasz bohater, pomimo całkowitej nieznajomości terenu, trafia bezbłędnie do Ponyville. Tak... Wszystkie drogi prowadzą do Ponyville... Czasem jest jakieś urozmaicenie w postaci ataku hydry, ale i tak wszystko kończy się szczęśliwie i fabuła kieruje nas do Ponyville.  Dalej wystarczy puścić pierwszy odcinek My Little Pony i zamiast Twilight wstawić naszego bohatera.

Kolejny motyw jest ściśle powiązany z powyższym. Chodzi o kucykowanie naszego bohatera. Dramatyczny wypadek, światełko w tunelu i... BUM! Jestem taboretem! I to jakim... magicznym, pastelowym taboretem ze skrzydłami lub rogiem (ale jakoś nigdy kucykiem ziemnym). Po wykonaniu prostej czynności w postaci dramatycznego krzyku, momentalnemu pozbieraniu się i błyskawicznej nauce chodzenia i biegania na czerech nogach, szybko pojawiamy się w Ponyville. Po standardowym poznaniu całej Mane6 (patrz pierwszy odcinek) przechodzimy do kolejnego dramatyczno - oklepanego pomysłu. Impreza w Bibliotece! Dlaczego akurat biblioteka jest najbardziej imprezowym miejscem? Tego nawet Celestia nie wie.

Powitanie mamy za sobą, idziemy dalej. Jak sądzicie, gdzie będzie nocował nasz bohater? Oczywiście, że w Bibliotece! Imprezownia, hotel, ciekawe co tam Twilight jeszcze wyprawia... 

Zapomniałem o jeszcze jednym. Amnezja. Wszędzie ta amnezja. Nasz bohater starannie ukrywa swoje pochodzenie pod przykrywką amnezji. Ale i tak wychodzi wszystko na jaw. 

Na poczekaniu potrafi jednak ogarnąć sobie kucykowe imię, które o dziwo zgadza się idealnie z jego Cutie Markiem, którego oczywiście nie ma w tej chwili, a który dostanie w super epicko dramatycznym momencie.

Shipping... tjaaa... nasz bohater (oczywiście ogier) musi, ale to musi zakochać się w jednej z Mane6. Na czele są: Fluttershy, Applejack i Twilight. O dziwo najmniej osób chce Rarity. O Pinkie Pie to już mało kto wspomina. Czasem dzieje się cud i nie ma "statkowania" się z głównymi bohaterkami. . Ale, żeby nie było za dobrze, mamy kolejny jakże standardowy motyw. 

Już pominę powszechne łączenie ze sobą poszczególnych Mane6. Na czele prowadzą Applejack x Rainbow Dash, Applejack x Rarity i Twilight x Rainbow Dash.

Jeżeli w fanfiku jest zkucykowany człowiek, to wiedz, że coś się stanie... I oczywiście co może się stać? Lyra i jej obsesja na punkcie mitycznych stworzeń zwanych "człowiekami". A jeżeli jest to człowiek w swojej ludzkiej postaci, to dopiero się dzieją straszne rzeczy. Skąd ona zna w ogóle takie słowo jak "człowiek"? Tutaj autorzy fanfików wręcz przebijają się kreatywnością wymyślając kompletnie identyczne motywy: Kiedyś ludzie żyli w Equestrii, ale uciekli (Daniken się ucieszy, mamy kosmitów od piramid), wygnał ich Discord, przepędziły je kuce lub najzwyczajniej umarli (wiwat globalne ocieplenie!). Oczywiście Celestia i Luna widzą o tym - te piękne scenki gdy obie stoją na tarasie rozmawiają jak to  "Oni wrócili" "Te straszne potwory" " On jest inny" "Dajmy mu szansę" "Starożytna moc się obudziła" "Tylko on pokonać ją może"" Jestem głodna" itp 

Należy wspomnieć o jeszcze o "Biurach Adaptacyjnych". Świetny pomysł na uniwersum został zarżnięty przez powielanie tych samych schematów. Przeczytać jedne "Biura", to jak przeczytać wszystkie... 

Ale dość o ludziach. Skupmy się teraz na samych kucykach i Equestrii. Tutaj też pojawiają się oklepane motywy. Zacznijmy od miłościwie nam panujących księżniczkach Celestii i Lunia. Pani Dnia jest w fanfikach najzwyczajniej głupia. Nie widać tysiącletniego doświadczenia jakiego musiała nabrać podczas rządzenia Equestrią. Celestia zdaje się nie radzić sobie z drobnymi sprawami, a co dopiero z rządzeniem całą krainą. Niewiele jest fanfików w których by była władczynią z prawdziwego zdarzenia. Pani Nocy to standardowy przykład pokrzywdzonego przez los i nie rozumianego przez nikogo kucyka. Ponadto jest głupia i narwana To mają być kuce, które władają słońcem i księżycem?

Gryfy atakują! Panie Wołodyjowski! Larum! Wojna! Nieprzyjaciel w granicach! W całej serii widzieliśmy ledwo dwa gryfy. Nie przeszkodziło to jednak autorom w opracowaniu całego Gryfiego Imperium. Nie czepiałbym się tego, gdyby nie jeden prosty fakt. Dlaczego u wszystkich wygląda to identycznie. Mamy potężne, zmilitaryzowane imperium w którym podstawową wartością jest honor. Z niewiadomych przyczyn znana z pierwszego sezonu Gilda musi zajmować tam wysokie stanowisko. O ile oczywiście nie włada całym tym bajzlem. Gryfy muszą oczywiście być zaciekłymi wrogami kucy i najeżdżać Equestrię kiedy tylko się da.

Wszystkie zebry musza rymować. Po prostu muszą. Choć w serii występuje tylko jedna zebra - Zecora - z niewiadomych przyczyn, jej sposób mówieni stał się oficjalnym językiem całej rasy. 

Od odcinka z weselem Shining Armora i Mi Amore Cadenzy, Equestrię dotknęła plaga Podmieńców. Co i raz jakiś bohater okazuje się Changelingiem, lub wpada na takowego. Na szczęście omija to Mane6, jednak drugoplanowe postacie już jak najbardziej. Osobiście jednak nie uważałbym tego za negatywną rzecz, szczególnie że nie zaobserwowałem, by Podmieńcem zostawała częściej jedna i ta sama postać. Podobnie ma się rzecz z Discordem - tak on jak i Changelingi stwarzają nadal sporo możliwości.

Pociągi nie istnieją. Przyznam, że sam wpadłem w tą pułapkę w swoim fanfiku. Tam gdzie udają się nasze bohaterki nie dojeżdżają żadne pociągi. Nawet w pobliże, jak w przypadku Kryształowego Imperium. Co lepsze, bardzo często droga wiedzie przez Everfree.

Obowiązkowym motywem jest atak różnego rodzaju stworzeń podczas podróży przez Everfree. Do niedawna obowiązek ten spadał na mantykorę lub hydrę. Teraz do grona najeźdźców dołączyły Patykowilki.

To kilka najbardziej rzucających się motywów, jakie zaobserwowałem w fanfikach jakie nadsyłacie na FgE. Z tego tez powodu dotyczy to głównie Polskiej sceny fanfikowej.