Prace Rysunkowej Sucharii

Rysunkowa Sucharia przybywa i niesie suchość godną pustyni Gobi. Cóżże nam przysłała w swej paczce prac? Przekonajcie się, czytając dalej.

Wysłać prace na FGE przed końcem ferii – zaliczone. Ferie? Co to takiego?
Łoł, jeszcze nie dotarliśmy do półmetka, a już zaliczone, idę w tym roku jak burza :P Yay!

Rok szkolny niesie ze sobą rysunki na okładkach zeszytów. Przynajmniej do czasu, kiedy się porządnie rozkręci i o nieuwadze na lekcjach nie będzie mowy. Zazwyczaj. Boleśnie kiczowaty wygląd (blizna, irokez, tęczowe włosy) kucyka symbolizuje cierpienia ucznia na fizyce. Szczególnie kiedy nauczycielka pyta. Szczególniej, kiedy pyta, a ty na ostatniej lekcji rysowałeś kucyka na okładce zeszytu.
Ty mówisz kiczowaty, a ja robiony w pośpiechu. Przecież 45 minut to nie jest aż tak dużo. Poza tym wiesz. Ćwiczyć trzeba, choć mimo wszystko powiem, że wygląda całkiem nieźle. Może szyja zbyt wybita, ale koniec końców prezentuje się dobrze. Spójrzcie chociażby na ten naszyjnik.

Ten natomiast pegaz, kolejny przykład rysunku okładkowego (tylko gorzej wygimpowanego), obrazuje minę nauczyciela języka angielskiego, kiedy jego uczniowie wymawiają „comfortable” jako „kamfortejbul”, mimo że setki razy tłumaczono im, że powinno być „kamftybul”.
Podobną minę miał mój egzaminator, jak opowiadał o wojnie trzech Henryków. No ale hej! Ważne, że się zdało! Mimo wszystko muszę powiedzieć, że ta noga jest brzydka, a skrzydełka chyba trochę się różnią rozmiarami. Ale to znowu coś rysowanego na lekcji. Dowód na to, że angielski to nuda.

Kiedy w końcu nastanie pierwsza sobota roku szkolnego (tylko tak gadam, narysowałam to pod koniec listopada) można opuścić okładki zeszytów i wrócić do zwyczajnych kartek. Oraz zdać sobie sprawę, że paradoksalnie lepsze warunki nie przyniosły lepszych prac. Jakość jednak zależy od zdolności autora.
Skrzydełka jak z Czarnobyla. Fakt, że są trochę niedopasowane do postaci, a dodatkowo bym się doczepił do zbyt chudych przednich nóg. Tylko zastanawia mnie to tło. 

Można również uznać, że jakość tylko tak troszkę, ociupinę zależy od zdolności autora, zrzucić winę na trefne cienkopisy i rysować ołówkami. O dziwo, założenia te okazały się nie być aż tak głupie i wyszła mi całkiem zgrabna praca. Tak myślę. Tudzież zadziałała magia Sunsetki, która jest za fajna, żeby wyglądać źle.
Praca faktycznie zgrabna, aż zamiast marudzić będę na nią patrzał i zagłębiał w te oczy, które wyszły ci bardzo ładnie.

Postanowiłam, że tegorocznych ferii nie przebimbam na rysowaniu kucyków. Zaczęłam sprzątać pokój i znalazłam strasznie stary rysunek przedstawiający skaczącą klacz. Natychmiast wykonałam powyższy przerysunek, a potem... no a resztę dnia przebimbałam w kucykowym szale.
Skąd ja to znam. Tylko u mnie jest tydzień do egzaminów i postanowienie nauki, a kończy się na tym, że przez tydzień odkrywam, jak bardzo mi brakowała jakiejś gry. Przejdźmy do AJ, która skacze jak rącza łania. Co prawda farmerka kojarzy mi się z silnymi tylnymi nogami, ale może to tylko moje wrażenia. Po za tym zdaje mi się, że szyja jest ciut za długa. Mimo wszystko, widząc co zostało przerysowane, powiem tylko WOW.

Lenistwo nie może jednak pozostać bezkarne. W końcu dają znać o sobie wyrzuty sumienia. Płaczesz taki zrezygnowany, tulisz swoją podusię i przy okazji rysujesz kolejnego kucyka. Tylko tym razem smutnego, żeby wpasować się w nastrój. A polski wciąż pozostaje nieodrobiony...

W sumie, to chyba każdy je zna. W sumie to rysowanie okazuje się dobrym sposobem przekazania emocji i tego jak bardzo ma się przewalone. Wiem, Ameryki nie odkryłem. Uwielbiam tę pracę i mówię to poważnie. Mimo dziwnie wyglądających tylnych nóg (chyba trzeba poświęcić temu chwilkę) jest obrazem, który posiada swój klimat i nie pozwala przejść obok niej obojętnie.

I to by było na tyle. Starałam się, żeby mój komentarz nie był tak suchy, jak nick. A prace, odwrotnie, jeszcze suchsze. Mokry papier wygląda fatalnie, poza tym obrazek się rozmazuje. Dobra suchość nie jest zła.

P.S. Była to dla mnie straszna katorga, ale ten jeden raz nie zabierałam pracy oceniającego Polineksowi. Yay!

P.P.S. Zważywszy na to, że to moja czwarta paczka w ogóle, to nie zabierałam pracy Polineksowi aż w 25% przypadków. Double yay!

P.P.P.S. A jeśli weźmiemy pod uwagę to, że to dopiero trzecia paczka pod pseudonimem Rysunkowej Sucharii, a pierwsza była dawno i nieprawda, to aż w 33,(3)%. Szalejesz!

P.P.P.P.S. Chwila moment, nie uwzględniłam faktu, że to dopiero moja druga paczka oceniana przez Polineksa, całe 50%! Ło panie! Ile tych peesów!

P.P.P.P.P.S. Wie ktoś, jak dobić do 100%? Ja wiem! Zwolnię się z FGE, a ty prześlesz mi pracę na mojego bloga ;P

Dziękuję Rysunkowej Sucharii za nadesłane prace i życzę powodzenia w dalszym roku szkolnym.
Wszystkich zainteresowanych jej twórczością zapraszam na DeviantArta: https://rysunkowasucharia.deviantart.com/

Tyle na dziś! Do usłyszenia wkrótce!