Święta, święta... XII

Wielka i Potężna Jemioła!

Zaraz... co tam robi Snowfall Frost? Ona nie żyła przypadkiem kilkaset lat temu? Więc skąd tam Trixie? Znowu zabawy z zaklęciami czasowymi? 

Zastanówmy się nad inną kwestią niż podróże w czasie. Snowfall Frost swoimi działaniami podobno niemalże doprowadziła do zagłady Equestrii. Powrót Windigos ponownie sprowadziłby na tę krainę epokę lodowcową. A uciekać już nie było raczej dokąd. Dzięki dosyć nietypowej interwencji wszystko skończyło się dobrze, jednak... czy Snowfall Frost mogła mieć rację?

Czy przeznaczenie dni świątecznych i wysiłku, jaki wkłada się w ich organizację, na bardziej przyziemne sprawy mogło dać pozytywny efekt?

Na początek kwestia Windigos. Wyrzucenie dni świątecznych z kalendarza miałoby je sprowadzić do Equestrii. O efekcie śpiewał Duch Przyszłości, który dziwnym trafem bardzo przypominał księżniczkę Lunę.

Ponura wizja... ale czy jedyna z możliwych? 
Zacznijmy od podstawowej rzeczy – co zostaje po wyrzuceniu świąt? Mamy kolejne normalne dni, w których kucyki uczą się i pracują; zwyczajne dni w roku. Odpadają prezenty, dekoracje i choinki. Ale czy wraz z tymi dniami odrzucono by także przyjaźń? Tak przecież być nie musi. Zresztą, sugeruje się tutaj, jakoby kucyki nie przyjaźniły się ze sobą w inne dni. Czy więc jeden dzień w roku w którym „nagle” wszyscy się pokochają, mógłby znaczyć tak wiele? Co w pozostałe dni? Windigos śpią? Czekają na wizę? I ten jeden, jedyny dzień wystarcza, by je na cały rok przepędzić? Jakoś nie trzyma się to wszystko kupy.
Z drugiej strony: czy przeznaczenie dodatkowego dnia na pracę przyniosłoby Equestrii jakieś ogromne przełomy w nauce i magii? To przecież tylko jeden dzień. Wydaje się, że zbyt wiele dodatkowego czasu nie mamy, więc i materialne korzyści nie będą jakieś ogromne. A czasem się przyda przerwa od wysiłku.
Czy więc Snowfall Frost mogła mieć rację? Owszem, wycięcie tego jednego dnia mogłoby dać z czasem pewne korzyści Equestrii, a pojawienie się Windigos wcale nie jest takie pewne. Jest pewna możliwość, że nie tylko Equestria nie skończyłaby pod wiecznym śniegiem, ale i zyskała na tym. Czy jednak święta wraz z całą ich otoczką, ciepłem i przyjaźnią byłyby tego warte? W końcu przyjaźń jest podstawą istnienia Equestrii...