5 lat Balloon Party

Na początku tego miesiąca minęło 5 lat od kiedy światło dzienne ujrzał album Balloon Party: 100% No Feeble Cheering, który był kamieniem milowym w historii muzyki fandomowej. Z tej okazji cofnijmy się do roku 2012 i zanurzmy się w morzu nostalgii.

Pod koniec 2011 roku, kiedy kucyki szturmem przejmowały internet, a fora były rozgrzane do czerwoności od dyskusji o nowej generacji My Little Pony i ich nietypowych fanach, zwanych Bronies, którzy byli w większości dwudziestokilkuletnimi mężczyznami, coraz bardziej na popularności zyskiwała muzyka inspirowana serialem, która stawała się coraz lepsza, oryginalniejsza oraz tworzyło ją coraz większe grono artystów, którzy zaczęli wyrastać z remixowania piosenek z serialu, a zaczynali coraz śmielej wchodzić na pole produkcji oryginalnych. W tej sytuacji Circuitfry i Aussie Asher z forum My Little Remix, które było jednym z motorów napędowych kucykowej muzyki dzięki akcji Remix War, polegającej na parowaniu muzyków, którzy mieli zremixować czyjś utwór, wyszli z inicjatywą stworzenia pierwszej wielkiej składanki z muzyką fandomową, na której znalazłyby się utwory największych ówcześnie graczy, a także miało znaleźć się miejsce dla nowicjuszy, którym taka promocja ułatwiłaby przebicie się do szerszego grona odbiorców. Dodatkowym celem było sfinansowanie, poprzez dobrowolne wpłaty za album, wyjazdów twórców muzyki fandomowej na konwenty, gdzie mieliby możliwość zaprezentowania swojej twórczości na żywo.

Pomysł spotkał się z dużym odzewem. Do pracy wzięli się wtedy niemalże wszyscy. Po miesiącach produkcji i selekcji w czerwcu 2012 roku wydano album na który składają się 44 utwory, stworzone przez 55 artystów. Całość opatrzona tytułem Balloon Party: 100% No Feeble Cheering nawiązuje do grupy Knife Party i ich albumu 100% No Modern Talking. Zresztą nawet okładka jest wzięta z pierwowzoru, do której wstawiono Pinkie Pie.

Liczba zgłoszonych utworów była zbyt wielka, aby wszyscy mogli się dostać na album, dlatego zdecydowano o wydaniu albumu uzupełniającego o podtytule After Party, na którym znalazło się niewiele mniej kawałków bo aż 29. Jednak to nadal było za mało. Do dziś można znaleźć jeszcze kilka utworów na YouTube, które zostały zgłoszone, ale się nie dostały, więc ich autorzy wydali je samodzielnie. Biorąc pod uwagę, że w ostatnich latach większość muzyki z tamtego okresu wyparowała z internetu możemy spokojnie założyć, że takich zgłoszonych utworów, których zabrakło na albumie było o wiele, wiele więcej, co jedynie świadczy o ogromnym sukcesie całej akcji.

Album zbierał różne opinie, w recenzji opublikowanej na naszym blogu, którą napisali Yarden i Dalegor, zebrał on oceny oscylujące w okolicach 5/10, nie jest to dużo, ale każdy ma prawo do swojego zdania. Faktem jest, że album nie jest idealny. Dominuje elektronika, co nie powinno dziwić, bo jest to najczęściej tworzona muzyka w fandomie, myślę że nie bez znaczenia jest brzmienie pierwowzoru, na którym starano się oprzeć charakter tego wydawnictwa, jednak metal, rock, czy rap zasłużyły na trochę większą reprezentację, niż dostały na albumie. Mimo tego 100% NFC i After Party dostarczyły tak ogromną dawkę muzyki, że jestem przekonany, że większość znajdzie coś dla siebie, nawet jeżeli na co dzień nie buja się w rytmy Drum & Bass czy Dubstepu.

Warto przy okazji wspomnieć, że to właśnie z tego albumu pochodzą jedne z największych klasyków w hsitorii muzyki fandomowej takie jak: Assertive Fluttershy - Boooring!, AcousticBrony feat. Prince Whateverer, MandoPony, I Bring Da LULZ, DJ MHM, George - Breaking Bonds, Silva Hound - Everypony's Bangin', Alex S. feat. PinkiePieSwear - Disco Lights. Wypadałoby także wspomnieć, że nasz rodak, Flutter Rex, dostał się ze swoim utworem Ultimate Swagbot na After Party.

Poczujcie na własnych uszach energię drzemiącą w fandomie 5 lat temu.