Nadchodzi era... II

- To niemożliwe! - warknęła Cadance. - Nie dałaby rady dojść tam niezauważona! Tylko ja mam tam dostęp.

- Gwardziści twierdzą, że to właśnie ty tam wchodziłaś - zauważyła Celestia. - Zresztą doskonale wiesz, że potrafi zmieniać swą postać.

- Owszem, jednak ta druga już nie powinna - odpowiedziała Cadance. - A tymczasem, sami zobaczcie jak wyglądała. Kazałam zamontować aparat wraz z czujnikiem ruchu. Popatrzcie co wystrzeliło z portalu.

Księżniczki zbliżyły się do stołu i spojrzały na zdjęcie.

- To... niemożliwe - wyszeptała solidnie przestraszona  Twlight. - Lustro powinno zmienić jej postać. 

- Dlaczego nasza znajoma miałaby uprowadzić... - zaczęła Luna

- Nie - przerwała Cadance. - To nie porwanie. Zobacz sama. One... oni?... współpracują. 

- To może być nasz koniec. Właśnie dlatego cały czas miała mieszkać na prowincji. Z mojego polecenia utrudniano i odmawiano jej możliwości stałego pobytu w Canterlocie. Luna już dawno zauważyła anormalny potencjał tej klaczy. Jeśli wersja z tamtego świata odpowiada jej i w tym względzie... - westchnęła Celestia. - Błąd. Teraz mamy kolejnego wroga. I czuję że nawet Tirek blednie przy tej dwójce.

- Twilight. Postaw w gotowość Elementy Harmonii i ściągnij je jak najszybciej do stolicy. Weź ze sobą Starlight. Ściągnij Sunset Shimmer z tamtego świata. Może wie coś więcej. Musimy to wygrać - Celestia spojrzała jeszcze raz na zdjęcie

- ... musimy. 

Aktualizacja:

Tymczasem w siedzibie Wielkiego Zła:

Wysilcie choć trochę mózgowia.

Za wiele wymagam, czy nie?

O księżniczkach Equestrii tu mowa,

A dotyczy to tak was, jak i mnie.

Bowiem czeka was szansa życiowa,

Przyjdzie czas na odmianę - kto wie?

Epoka przepychu się skrada po cichu.

(- A co będzie z nami?) - Słuchajcie uszami.

Zachęcam do zgody, a będą nagrody,

Kiedy spełni się to, o czym śnię.

Choć się prawo obejdzie nie raz,

Przyjdzie czas!

- Hehe, przyjdzie czas. Niech przyjdzie, ale na co?

Na rychłą śmierć Luny!

- A co? Jest chora?

Nie, my ją wykończymy. Celestię też.

- Dobra myśl, po co nam księżniczki?

- Durnie! Będą inne księżniczki!

- Powiedziałeś, że...

- Ja będę księżniczką! Słuchajcie mnie,
A już nigdy więcej nie dotknie was głód.

Hurra! Niech żyje księżniczka!

Niech żyje!

A może tak demokracja?

- Demokracja? Powolnej agonii ludu pragniesz?

Zadyma wywołana przez różnice w poglądach politycznych trwała jakieś dwa dni...

Tymczasem:

Kek, o co tu chodzi? - zapytał Andrzej

Chrysalis spojrzała na podmieńca i westchnęła głośno. Zaczęła śpiewać

Ten dzień jest bardzo wyjątkowy,

Od dziecka już marzę wciąż o takim dniu.

Będzie mnie dzisiaj wielbił tłum,

Wszyscy skłonią mi się w pół,

A to wszystko tylko kłamstwo i stek bzdur.

Zaraz też dołączyła się Rarity:

Wnet każde słowo zechcą spijać mi z ust,

Bo pragną zaspokoić mój gust.

Cały świat aprobaty mej chętnie by chciał,

Kiedy każdy kucyk, każdy będzie mnie znał.

Dobra kucyki wiecie co robić. - powiedział Pszemek. - Zacząć przekuwać kosy. Ostrzyć szable. Ładować muszkiety. Malować Słońca na tarczach. Czekamy na was. Solarni Strażnicy, Lunarni Gwardziści, Kryształowi Rycerze. Razem stawimy opór najeźdźcy. FOR GLORIOUS EQUESTRIA!

- Pff, nie będziemy takie prymitywne. - odpowiedział Rarity - Naszą bronią jest ujawniona w odpowiednim momencie prawda i starannie dobrani sojusznicy obecni w wyższych kręgach władzy. 

Wiem co musimy zrobić. - kontynuowała Chrysalis -  Bez nas ta kraina upadnie, Celestia z Luną nie dadzą rady temu co nadchodzi. Ale my? My możemy ocalić kucyki. Na początek potrzebujemy Panienki Rarity z Ponyville. I drugiej mnie...

Ciąg dalszy nastąpi... i to od Was będzie wszystko zależeć:)

Jak zapewne zauważyliście, ciąg dalszy to Wasze komentarze z niewielkimi tylko  wtrąceniami ode mnie. Będę starał się w jak najmniejszym stopniu wpływać na to co się dzieje:)