Relacja z Największego Meeta w Warszawie - 28.04.2012

Araszi serdecznie zaprasza do przeczytania relacji.

Nic dodać... Nic ująć... Czytać...


Zmiana planów... Trzeba dodać kilka rzeczy...

Mamy nowe informacje, filmy, obrazki... Wszystko to na dole

Dzień 28 kwietnia zapowiadał się zwyczajnie. U nas (u mnie i Tościka) na Białorusi w Mińsku był to piękny, słoneczny dzień. Wcześniej załatwiwszy wizy u Łukaszenki wstaliśmy o 5 rano, aby być w Warszawie na czas. Ptaszki szczekały, trawa się czerwieniła, a my wsiedliśmy do przedwojennej Luxortorpedy...

Łódź, Łódź everywhere!

Dobra, do rzeczy. Na dworcu byliśmy o 12, dojście do celu, czyli szkoły, zajęło nam pół godziny, więc i tak mimo wszelkich starań się spóźniliśmy (nie ma to jak spóźniony współorganizator). Po drodze cali się rozpuściliśmy, ale to szczegół. ("Ja tam chlapałem się wodą z każdej napotkanej fontanny... Chwała Warszawie za tak genialne urządzenia!!!" ~Tost) Przywitał nas nie kto inny jak Araszi. Komitet powitalny z Łodzi na Warszawskim ponymeecie, to się nazywa współpraca między miastami!

Nadzieje, że w szkole będzie chociaż trochę chłodniej zostały rozwiane z chwilą wejścia doń. Zobaczyliśmy całkiem sporą wesołą gromadkę. W powietrzu czuć było nadchodzące party hard. Jak na tyle osób interakcje między nimi były bardzo dobre. Ludzie płynnie przechodzili między stolikami, które samorzutnie zebrały wokół siebie konkretne osoby. Przy pierwszym rozsiadły się swojego rodzaju VIP-y, odbywając tam najwyższej wagi tęgie rozkminy. Drugi był zarezerwowany dla tzw. “świeżaków”, czyli osób, którzy MLP interesują się od nie dawna albo którzy pierwszy raz przyjechali na meeta. Oczywiście, były też wyjątki, dusze towarzystwa, które szybko się zaklimatyzowały w nowym otoczeniu. Przy trzecim stoliku siedzieli najmłodsi uczestnicy meetu, w tym Wojtovix, który prowadził warsztaty artystyczne, a którymi ogólnie miał się zajmować Donard (dzięki Bogu zapomniał o tym). Czwarty natomiast okupowały laptopy, tablet, TimJaw i jego muffinki. Ze wszystkich uczestników wyróżniała się natomiast delegacja z Łodzi w składzie , Araszi Bartolomeo da Tenebris, Emes, Turak ze swoją gruźlicą, Fluttersławia, Deveel i Macs. Podczas gdy normalni ludzie starali się ochłodzić w szkole jak się tylko dało, oni pełni wigoru poszli walczyć na miecze. Araszi wygrałby, gdyby Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ nie wjechał w niego z całej siły niwecząc jego starania.

U wanna fight me? :)

Gdy wszyscy już ochłonęli z pierwszego szoku, związanego ze spotkaniem takiej ogromnej grupy ludzi, nastąpiło przydzielenie sal. Stołówka była centrum meetu, a poza nią znajdowała się sala muzyczna, w której można było zaprezentować swój talent, oraz sala, w której cały czas puszczane były losowe odcinki.

Następnie, zaczęły się perfekcyjnie zorganizowane i zapięte na ostatni guzik konkursy. Pierwszym z nich było kucykowe “Jaka to melodia”. Piosenki wybierał Luxor, znany od tamtej pory jako “pony hipster”. Wygrał ją Deveel, gratulacje za znajomość najbardziej nieznanych kucykowych piosenek.

Przerwę pomiędzy tym konkursem a wiedzówką, zajęły warsztaty rysownicze prowadzone przez TimJaw’a. W skrócie wyglądały one tak:

- Narysuj kuca.

- Pokaż go Timowi.

- ????????????

- Profit!

Podobno na meetcie ujawniło się kilka niezwykłych talentów.

Weno, przybywaj! ~TimJaw

Potem, razem głównym organizatorem Olkiem ogarnęliśmy stado żądających rozrywki bronych na konkurs wiedzówki. Pytania wymyślaliśmy i zadawaliśmy ja, Oleq i Ariel. Uczestnicy nie wiedzieć czemu narzekali na pytania moje i Olqa, że niby są źle sformuowane itp., jednak były to bezpodstawne zarzuty. Rywalizacja była naprawdę zacięta. Pierwsze miejsce zajął Big Brony, gratulacje.

Prokop i Hołownia

Jako, że zbliżała się pora obiadowa, nasze ukochane stadko zaczynało być głodne, tym razem w jak najbardziej fizycznym sensie. Wspaniałomyślny TościkXD wybawił wszystkich z opresji spontanicznie proponując wspólne zamówienie pizzy (z telefonu i na nazwisko Olka, bo czemu nie)(żart, Tost w żadnym razie nie jest wspaniałomyślny, ha ha). Wszyscy rzucili się do niego z miną “shut up and take my money”. Biedny Tost musiał przechowywać tą całą kasę, chlip. A przy okazji ktoś zaproponował wspólne grupowe zdjęcie.

Gdy tak patrzyliśmy na to zdjęcie, zorientowaliśmy się jak nas strasznie dużo. Pobiegłem po oficjalny zeszyt z podpisami, przeliczyłem i nie mogłem uwierzyć własnym oczom. Porównałem to z listą Luxora. Dane mogą być niedokładne, z powodu ogólnego rozentuzjazmowania, ale pewnym jest, że na meetcie pokazało się więcej niż 100 osób, czym ustanowiliśmy rekord Warszawy. Chciałbym pogratulować wszystkim, którzy przyczynili się do tego. :)

Kiedy emocje już ochłonęły i nasze brzuchy przypomniały nam, że czekamy na upragnioną pizzę, stwierdziliśmy, że nadszedł czas na ostatni konkurs “Zostań kucem”. Polegał on na dawaniu kreatywnych, zabawnych, strasznych, lecz nie “clopaśnych” odpowiedzi (noo... z pewnymi wyjątkami) na pytania typu “Co byś zrobił gdyby *wstaw tu jakąś sytuację z serialu*?”. Śmiechu było co nie miara, a uczestników oceniało obiektywne jury. Drugi raz konkurs wygrała osoba z Łodzi, mianowicie Fluttersłowianin, zostawiając konkurencję daleko w tyle swoją opowieścią o Shining Armorze i Księżniczce Cadance (If you know what I mean).

Kilka słow z Łodzi: Maeg prowadził cały czas warsztaty dotyczące uzbrojenia i historii, odbył się pokaz umiejętności wywijania kijem w wykonaniu Arasziego Bartolomeo da Tenebris i Varga Kredke Vikernesa, Emes wygrał życie przez swoje miny na zdjęciach, oraz proszę o słowa wsparcia dla Deveela z powodu straty jego ukochanego jedynego w swoim rodzaju cydru. R.I.P.

Łodź w całej krasie.

Tost... no cóż, bez krasy

Konkursy skończone, czekamy na pizzę, w międzyczasie okazało się, że ceny jadła na ulotce to ceny promocyjne, trzeba było dopłacić po 6 złotych od grupy, a bronies zaczynają robić swoje. Paru wyciągnęło gitary, każdy dołączył do swojej grupki, niektórzy do nowo poznanych znajomych i czekamy. Te paręnaście minut dłużyło się jak godziny, lecz w końcu upragniona strawa przybyła. Dostawca był lekko zdezorientowany, kiedy w ciągu paru sekund ogołociliśmy go z kilkunastu pizz. Wszyscy zabrali się do jedzenia, a ja poznałem co znaczy idealna cisza.

Niestety, wszystko kiedyś musi się skończyć i gdzieś około 19.30 zaczęliśmy sprzątać po naszej bandzie i się zbierać. Wszystko szło gładko i sprawnie, każdy wiedział co ma robić, mimo, że nikt nikomu nie wydawał poleceń. Wszyscy pozostali do tej późnej godziny podążyli żwawym krokiem za grupą prowadzącą w składzie ja, Oleq i Araszi, nie wiedząc właściwie dlaczego i po co. Na Przystanku Metra Ratusz Arsenał Araszi Bartolomeo da Tenebris użył swoich umiejętności dyplomatycznych +10 na niczego nie świadomych bronies, grzecznie informując ich, że niestety, nie zostali zaproszeni na dalszą, już mniej oficjalną część meetu. Następnie nasi przyjaciele oraz Łódź udali się do domu Olka na najlepsze after-party. EVER. Jednak to, co tam się działo, niech tam zostanie.

"Stay awesome Warsaw...!" ~Prince Polo

Mistrzowie drugiego planu... Fluttersłowianie

"Nie rzucajcie się jak małpy na tę pizzę... Moja koszulka już wystarczająco skołowała tego dostawcę." ~Tost

"O, k...., z zeszytu wynika, że pobiliśmy rekord..." ~Linds

UPDATE

Pierwszą dosyć istotną sprawą jest fakt, że w relacji umieszczono mnóstwo zdjęć, ale nigdzie nie znalazł się pseudonim fotografa. Błąd ten wymaga sprostowania, więc pragnę wszem i wobec ogłosić, że autorem wszystkich fotografii użytych w tym poście jest... *fanfary* MARKJAW (znany szerzej głównie z powodu bycia bratem TimJawa. No i ma admina na kucykowym TSie...)

Teraz bardziej istotne fakty. Wpłynął nowy filmik, który przedstawia mały sparing jaki rozegrał się w międzyczasie między łódzkimi Fluttersłowianami - Araszim (Luke Skywalker), Rafałem (Koleś z uszalem na głowie) i Maegiem (to ten, który rzuca się na Luke'a Skywalkera), a warszawskim mistrzem fechtunku - Kredke (Wiking). Warto popatrzeć czym różni się prawdziwa walka od tej widzianej na filmach. (Na razie macie linka, a ja postaram się wyprosić Donarda o małe zmiany techniczne) Enjoy:

http://www.youtube.com/watch?v=XvH28irlaIs&feature=youtu.be

No i na koniec informacja niemniej ważna. Pamiętacie warsztaty rysunku TimJawa? Oto prace, które zostały popełnione specjalnie na tę okazję. Miłego oglądania.